ความตั้งใจและพฤติกรรมการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์ : กรณีศึกษาโรงเรียนดงเจนวิทยาคม

บทคัดย่อ

            ความตั้งใจและพฤติกรรมการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์ กรณีศึกษาโรงเรียนดงเจนวิทยาคมมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความตั้งใจและพฤติกรรมการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์ วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะประชากรและสังคมของกลุ่มตัวอย่าง สภาพการใช้รถ ความเชื่อด้านสุขภาพ ทัศนคติในการสวมหมวกนิรภัย บรรทัดฐานของกลุ่มอ้างอิงในการสวมหมวกนิรภัยกับความตั้งใจในการสวมหมวกนิรภัย โดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบขั้นตอน และทดสอบความมีนัยสำคัญโดยใช้ค่าที และหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างความตั้งใจในการสวมหมวกนิรภัยกับพฤติกรรมในการสวมหมวกนิรภัยโดยใช้การหาค่าสัมประสิทธิ์ของเพียร์สัน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ผลการศึกษาพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีช่วงอายุ 15-20 ปี เป็นเพศชาย ร้อยละ 77.5 เป็นผู้ขับขี่ ร้อยละ 81.5 จากผู้ขับขี่มากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นผู้มีประสบการณ์ได้รับอุบัติเหตุ ร้อยละ 39.8 และร้อยละ 89.2 ไม่สวมหมวกนิรภัย ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจและพฤติกรรมที่จะสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์พบว่า นักเรียนเกินครึ่ง ร้อยละ 64.8 มีความตั้งใจที่จะสวมหมวกนิรภัยขณะใช้รถจักรยานยนต์แต่พฤติกรรมที่แสดงออกในการสวมหมวกนิรภัยขณะใช้รถจักรยานยนต์แต่พฤติกรรมที่แสดงออกในการสวมหมวกนิรภัยขณะใช้รถจักรยานยนต์มีไม่ถึงครึ่ง (46.7%) ผลการวิเคราะห์พบว่าปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจที่จะสวมหมวกนิรภัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ 0.05 เรียงตามลำดับความสำคัญ ได้แก่ เพศชาย รายได้ ความสัมพันธ์ระหว่างความตั้งใจและพฤติกรรมการสวมหมวกนิรภัยเป็นไปในทางตรงกันข้ามกัน คือ นักเรียนมีความตั้งใจที่สวมหมวกนิรภัยสูงแต่แสดงพฤติกรรมสวมหมวกนิรภัยขณะใช้รถจักรยานยนต์ต่ำ