ผลของการใช้กรดไตรคลอโรอะซิติกและโปโดไฟลินในการรักษา โรคหูดหงอนไก่ในคลินิกพิเศษกามโรค จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

โรคหูดหงอนไก่ถือเป็นโรคที่รักษายากและใช้เวลานาน มีโอกาสกลับเป็นซ้ำได้สูง ซึ่งการรักษาโรคหูดหงอนไก่มีหลายวิธี สำหรับคลินิกพิเศษกามโรคฯ ใช้วิธีการรักษาด้วยยาทามี 2 ชนิด ได้แก่ กรดไตรคลอโรอะซิติกและโปโดไฟลิน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของใช้กรดไตรคลอโรอะซิติกและโปโดไฟลินในการรักษาโรคหูดหงอนไก่ เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาโดยการเก็บข้อมูลย้อนหลังจากข้อมูลในเวชระเบียนผู้ป่วยโรคหูดหงอนไก่ที่ได้รับการดูแลรักษาโดยการทายาเพียงชนิดใดชนิดหนึ่งตลอดการรักษาอย่างต่อเนื่องที่คลินิกพิเศษฯ ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2557- กันยายน 2560 และติดตามอาการ 6 เดือนหลังรักษาหาย จำนวนผู้ป่วยที่มารับบริการรวมทั้งสิ้น 118 ราย มีผู้ใช้ยาโปโดไฟลิน ร้อยละ 66.10 และใช้กรดไตรคลอโรอะซิติก ร้อยละ 33.90 วิเคราะห์ข้อมูลแบบเชิงปริมาณและวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป ผลการศึกษาพบว่าการใช้ยาโปโดไฟลินเปรียบเทียบกับกรดไตรคลอโรอะซิติกมีความความแตกต่างในด้านเพศ ตำแหน่งของการรักษา โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นร่วม และผลข้างเคียงของยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนอายุ  เพศวิถี ระยะเวลาที่พบอาการ ระยะเวลาของการรักษาหายของผู้ป่วย และการกลับเป็นซ้ำของผู้ป่วย ไม่มีความแตกต่างระหว่างการใช้ยา 2 ชนิด แสดงให้เห็นว่ายาทาทั้งสองชนิดมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคหูดหงอนไก่ได้ เหมือนกัน แต่การใช้กรดไตรคลอโรอะซิติกพบผลข้างเคียงมากกว่ายาโปโดไฟลิน อาจสรุปได้ว่า หากไม่มีข้อบ่งชี้ในการห้ามใช้ ยาโปโดไฟลินเป็นทางเลือกแรกในการใช้รักษาโรคหูดหงอนไก่