การพัฒนาโปรแกรมป้องกันโรคซึมเศร้า ผู้สูงอายุอำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ

บทคัดย่อ

          วัตถุประสงค์ : เพื่อพัฒนาโปรแกรม ศึกษาผลของโปรแกรม และเปรียบเทียบผลของโปรแกรมป้องกันโรคซึมเศร้า ในผู้สูงอายุอำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ

          รูปแบบและวิธีวิจัย :  เป็นวิจัยเชิงปฏิบัติการ กลุ่มตัวอย่าง คือผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ ที่สมัครใจเข้าร่วมโครงการ จำนวน  101 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 51 คน กลุ่มควบคุม 50 คน การศึกษามี 4 ระยะ คือ 1) ทำความเข้าใจปัญหา  2) พัฒนากิจกรรมโปรแกรม  3) ทดลองใช้โปรแกรม และ 4) ประเมินผล  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบประเมินโรคซึมเศร้าผู้สูงอายุ Thai Geriatric Depression Scale ค่าความเที่ยงตรงรวม .93  และ แบบประเมินคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก ค่าความเชื่อมั่น .84 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน dependence sample t-test และ independence sample t-test
          ผลการศึกษา :  1)โปรแกรมป้องกันโรคซึมเศร้า ประกอบด้วยกิจกรรม สวดมนต์ไหว้พระ ออกกำลังกาย  เรียนรู้โรคซึมเศร้าและการป้องกัน ทำอาหารรับประทานร่วมกัน และจิตอาสาเยี่ยมไข้ในชุมชน  ดำเนินกิจกรรม 3 ครั้งต่อสัปดาห์ ครั้งละ 1 วัน  นาน 3 เดือน 2) หลังเข้าร่วมโปรแกรม กลุ่มทดลองเสี่ยงต่อการเกิดโรคซึมเศร้าน้อยกว่ากลุ่มควบคุม (= 4.02 ,SD = 2.99 :  = 6.30, SD =3.79)  คุณภาพชีวิต ดีกว่ากลุ่มควบคุม (= 88.28 ,SD = 5.67 :  = 85.50, SD =10.52)  3) เมื่อเปรียบเทียบโรคซึมเศร้า คุณภาพชีวิตภาพรวม ด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านสังคม ระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุมพบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01, .05,<.01, .01 และ <.01