การพยาบาลทารกเกิดก่อนกำหนด : กรณีศึกษา ผู้ป่วย 2 ราย

บทคัดย่อ

       บทนำ ทารกเกิดก่อนกำหนด  เป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตในทารกแรกเกิดอายุน้อยกว่า 28 วัน ในประเทศไทย  ซึ่งสูงถึง 8 ต่อ 1000 ราย ของทารกเกิดมีชีพ หรือคิดเป็น 2 เท่า เมื่อเทียบกับกลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้ว¹ทารกเกิดก่อนกำหนด อวัยวะและระบบการทำงานต่างๆของร่างกาย ยังไม่พัฒนาเต็มที่ ทำให้ทารกเสียชีวิตและมีความพิการสูง

      กรณีศึกษา ที่เปรียบเทียบทารกเกิดก่อนกำหนด 2 ราย รายที่1 มารดาอายุ 29 ปี และป่วยเป็นหอบหืด ครรภ์ที่ 2 อายุครรภ์ 32 สัปดาห์ ขณะตั้งครรภ์มีภาวะ preeclampsia คลอดเองน้ำหนักแรกเกิด 1,450 กรัม APGAR score 2,6T,8T  รวมวันนอนรักษา 27 วัน รายที่ 2 มารดาอายุ 16 ปี ครรภ์แรก ปฏิเสธโรคประจำตัว  อายุครรภ์ 29 สัปดาห์ คลอดโดยการผ่าตัด เนื่องจากภาวะ Pregnancy Induced Hypertension (PIH)  น้ำหนักแรกเกิด 1,280 กรัม APGAR score 1,6T,7T  รวมวันนอนรักษา 40 วัน ทารกทั้ง 2 ราย ต้องพักรักษาในหอผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด ซึ่งการศึกษานี้สะท้อนให้เห็นถึงภาพรวมของปัญหาทารกเกิดก่อนกำหนด  ที่จำเป็นต้องได้รับการดูแลจากพยาบาลที่มีความชำนาญเฉพาะทาง  อย่างใกล้ชิดและได้นำกระบวนการพยาบาลมาใช้ในการวางแผนการพยาบาลให้ครอบคลุมแผนการจำหน่าย การดูแลต่อเนื่อง  มีการทำงานเป็นทีม  ยึดผู้ป่วยและครอบครัวเป็นศูนย์กลาง เพื่อช่วยให้ทารกรอดชีวิตและมีความพิการหลงเหลือน้อยที่สุด