ผลการพยาบาลโดยประยุกต์ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็มต่อความสามารถ ในการปฎิบัติตนในการดูแลตนเอง ภาวะแทรกซ้อน ความสามารถในการขับถ่าย ปัสสาวะ และจำนวนวันนอนในโรงพยาบาล ของผู้ป่วยที่รับการผ่าตัดต่อมลูกหมาก ทางท่อปัสสาวะ

บทคัดย่อ

                การผ่าตัดต่อมลูกหมากทางท่อปัสสาวะเป็นภาวะวิกฤตของชีวิต ผู้ป่วยมีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดได้ง่าย และมีข้อจำกัดในการเคลื่อนไหว  จึงทำให้ผู้ป่วยมีความสามารถ  ในการดูแลตนเองหลังผ่าตัดลดลง  พยาบาลจึงเป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการให้การพยาบาล   เพื่อส่งเสริมความสามารถในการดูแลตนเองของผู้ป่วย  ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลการพยาบาลโดยประยุกต์ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็มกับระบบการพยาบาลปกติในด้าน ความสามารถในการปฏิบัติตนในการดูแลตนเอง  การเกิดภาวะแทรกซ้อน ความสามารถในการขับถ่ายปัสสาวะ และจำนวนวันนอนในโรงพยาบาลของผู้ป่วย ที่รับการผ่าตัดต่อมลูกหมากโตทางท่อปัสสาวะที่โรงพยาบาลมหาสารคาม  จำนวน 30 คน  โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ  และมีความยินดีเข้าร่วมในการวิจัย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 15  คน  ได้รับการพยาบาลโดยประยุกต์ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็ม กลุ่มควบคุม 15 คน ได้รับการพยาบาลตามระบบปกติ เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถาม  แบบบันทึกอาการผิดปกติ/ภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด  โดยเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่แรกรับจนถึงวันกลับบ้าน  การวิเคราะห์ข้อมูลใช้  ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ค่าความแปรปรวน  และเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มตัวอย่างโดย  Independent  t- test   และ  Mann  Whitney  U – Test

              ผลการวิจัยพบว่า  ผู้ป่วยกลุ่มทดลองมีความสามารถในการดูแลตนเองหลังการผ่าตัดต่อมลูกหมากทางท่อปัสสาวะ  และมีความสามารถในการขับถ่ายปัสสาวะหลังผ่าตัดดีกว่าแต่เกิดภาวะแทรกและจำนวนวันนอนในโรงพยาบาลน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

              โดยสรุป  การพยาบาลโดยการประยุกต์ทฤษฎีการดูแลตนเองของโอเร็ม มีความเหมาะสมในการนำไปใช้ในการดูแลผู้ป่วยผ่าตัดต่อมลูกหมากทางท่อปัสสาวะ  ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถในการปฏิบัติตนในการดูแลตนเองของผู้ป่วยได้เป็นอย่างดี  ทำให้ลดภาวะแทรกซ้อน และจำนวนวันนอนในโรงพยาบาลของผู้ป่วย