ระบาดวิทยาในการคัดกรองมะเร็งปากมดลูกของสตรีที่ติดเชื้อเอชไอวีและเอดส์โรงพยาบาลมหาสารคาม ระหว่างพ.ศ. 2550-2552

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระบาดวิทยาเชิงพรรณนา (descriptive epidemiology)  ในการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกในสตรีที่ติดเชื้อเอชไอวีและเอดส์ ระหว่างพ.ศ. 2550-2552 โดยการศึกษาจากแบบคัดกรองมะเร็งปากมดลูกของผู้เข้ารับการตรวจที่คลินิกบ้านร่มเย็น โรงพยาบาลมหาสารคาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ

          ผลการวิจัยพบว่า สตรีที่ติดเชื้อเอชไอวีและเอดส์ในกลุ่มอายุ 35-40 ปี เข้ารับการตรวจมากที่สุด ร้อยละ 36.8, 32.5, และ 33.2 ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตอำเภอเมืองคิดเป็นร้อยละ 67.1, 51.8, และ 55.4 และมีการใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้น จากร้อยละ 15.8, 21.3 และ 26.5 ในปี พ.ศ. 2550, 2551, และ 2552 ตามลำดับ ผลการตรวจเนื้อเยื่อปากมดลูกพบเชื้อรา (candida) สูงที่สุด ร้อยละ 5.5, 8.5 และ 9.7 รองลงมาคือ ทริโคโมแนส (tricomonas) 2.6, 2.3 และ 2.0 จากการศึกษาเนื้อเยื่อที่ส่งตรวจพบลักษณะเนื้อเยื่อปากมดลูกมีการอักเสบสูงสุดระหว่างร้อยละ 19.7, 15.0 และ 19.5 และพบการติดเชื้อไวรัสหูดหงอนไก่ (human papilloma virus: HPV) ดังนี้ HPV change ร้อยละ 1.3, 1.8 และ 0.7,  HPV และ cervical intraepithelial  neoplasia ร้อยละ 2.6 , 0.5 และ 2.0 ในปี พ.ศ.  2550, 2551 และ 2552 ตามลำดับ

          จากการศึกษาพบว่าแนวโน้มของการพบเนื้อเยื่อปากมดลูกที่มีความผิดปกติพบมากขึ้น ดังนั้น ควรจัดบริการให้การตรวจมะเร็งปากมดลูกให้ครอบคลุมกลุ่มสตรีที่ติดเชื้อเอชไอวีและเอดส์ในชุมชนเพิ่มมากขึ้น โดยการรณรงค์ให้สตรีกลุ่มดังกล่าวเห็นความสำคัญและประโยชน์ของการตรวจพบการเปลี่ยนแปลงของเซลล์ปากมดลูกในระยะเริ่มแรก ซึ่งจะทำให้การรักษาได้ผลดี มีโอกาสหายขาดมากขึ้น