การพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด-19 ของพยาบาลวิชาชีพ หอผู้ป่วยเฉพาะโรค โรงพยาบาลมหาสารคาม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด-19 ของพยาบาลวิชาชีพ หอผู้ป่วยเฉพาะโรค โรงพยาบาลมหาสารคาม

รูปแบบและวิธีวิจัย : เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการณ์ (Action Research) ดำเนินการวิจัย 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาสถานการณ์การดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด 19 ระยะที่ 2 พัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด 19 และระยะที่ 3 ประเมินความรู้ ความสามารถ และความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพ หอผู้ป่วยเฉพาะโรค โรงพยาบาลมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่าง เลือกแบบเฉพาะเจาะจง  (Purposive sampling) คือ พยาบาลวิชาชีพ ในหอผู้ป่วยเฉพาะโรค จำนวน 21 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสังเกต สนทนากลุ่ม แบบประเมินความรู้ แบบประเมินความสามารถ และแบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการเปรียบเทียบภายในกลุ่ม ได้แก่ Paired Samples -t-test

ผลการศึกษา : กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ส่วนใหญ่อายุ 25-30 ปี โดยพบว่า 1. การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้เกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด 19 สำหรับพยาบาลวิชาชีพหลังการพัฒนา สูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01  2. พยาบาลวิชาชีพมีค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด 19 สูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทีระดับ .01และ 3)ความพึงพอใจต่อการพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด 19 โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนความพึงพอใจ ภายหลังการพัฒนามีความพึงพอใจมากกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

สรุปผลการศึกษา : พยาบาลวิชาชีพหอผู้ป่วยเฉพาะโรคมีความรู้  ความสามารถและความพึงพอใจในการพัฒนาแนวทางการดูแลผู้ป่วยวิกฤตโควิด-19 สูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01