ประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อ พฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุตำบลหนองหมื่นถ่าน อำเภออาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด
คำสำคัญ:
ความสามารถตนเอง, แรงสนับสนุนทางสังคม, สูงอายุบทคัดย่อ
จำนวนผู้สูงอายุในประเทศไทยมีแนวโน้มสูงขึ้นเรื่อย ๆ ส่งผลกระทบต่อการจัดระบบในการดูแลของครอบครัวและชุมชน การส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีความสามารสามารถดูแลตนเองได้
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมการรับรู้ความสามารถตนเอง ร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม ต่อพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลหนองหมื่นถ่าน อำเภออาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด
วิธีวิจัย : เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi – experimental Research) โดยลุ่มตัวอย่าง 60 คน คัดเลือกคุณสมบัติตามเกณฑ์ และสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ระหว่างเดือนธันวาคม 2555 – มีนาคม 2556 โดยใช้แบบสอบถามร่วมกับการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบสมมุติฐานใช้ Paired Sample t-test และ Independent Sample t-test
ผลการวิจัย : พบว่า หลังการทดลองกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยด้านความรู้ การรับรู้ในความสามารถของตนเอง ความคาดหวังในผลลัพธ์ของการปฏิบัติตัว และมีพฤติกรรมในการส่งเสริมสุขภาพ เพิ่มขึ้นกว่าก่อนทดลอง และเพิ่มขึ้นกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05)
สรุป : ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการดำเนินงาน คือการส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีความรู้เพิ่มขึ้น และมีความเชื่อมั่นในการดูแลตนเอง นอกจากนั้น ยังได้รับแรงสนับสนุนทางสังคมจากกลุ่มจิตอาสา และเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่คอยกระตุ้นและให้กำลังใจ ทำให้ผู้สูงอายุสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมได้ในที่สุด
เอกสารอ้างอิง
. บรรลุ ศิริพานิช และคณะ. การดําเนินชีวิตของผู้มีอายุยืน. กรุงเทพฯ: สามัคคีการพิมพ์;2539.
ยุทธนา บุศเนตร. ปัญหาสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม;2548.
นภาพร ชโยวรรณ และมาลินี วงษ์สิทธิ์. ปัญหาผู้สูงอายุในประเทศไทยและผลการวิจัยเบื้องต้นในเอกสารการประชุมวิชาการประชากรศาสตร์แห่งชาติ 2530 ณ โรงแรมอิมพีเรียลกรุงเทพ: สมาคมนักประชากรไทย; 2530.
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการดูแลส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก; 2550.
ชลธิชา เรือนคำ. ปัจจัยทำนายพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพในผู้สูงอายุโรคเบาหวาน. วิทยานิพนธ์ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้สูงอายุ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2547.
ฉัตรชัย ใหม่เขียว. ผลของการเพิ่มสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้สูงอายุ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่;2544.
กองสุขศึกษา กระทรวงสาธารณสุข. แนวคิด ทฤษฎี และการนําไปใช้ในการดําเนินงานสุขศึกษา และพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ. กรุงเทพฯ: ม.ป.พ; 2542.
กรรณิกา หลักคำ. ผลของการใช้กระบวนการกลุ่มและการประยุกต์ใช้ทฤษฎีอัตสมรรถนะเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการชมรมผู้สูงอายุตําบลโคกสว่าง อําเภอพนมไพร จังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2550.
นาตยา เกรียงชัยพฤกษ์. ประสิทธิผลโปรแกรมสุขศึกษาโดยการประยุกต์ทฤษฏีความสามารถตนเองร่วมกับทฤษฏีการดูแลตนเองในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารการออกกำลังกายและการคลายเครียดของผู้สูงอายุ ณ.ชมรมผู้สูงอายุ โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า จังหวัดนนทบุรี. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสุขศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ; 2544.
สุปรียา ตันสกุล. ทฤษฎีและโมเดลการประยุกต์ใช้ในงานสุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์ เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ยุทธรินทร์การพิมพ์; 2548.
Bandura, A. Self-Efficacy : Toward a Unifying Theory of Behavioral Change Psychological. Psychologic. 84 (2): 191-215; 1997.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: เทพนิรมิตการพิมพ์;2544.
บรรลุ ศิริพานิช. ผู้สูงอายุไทย : ความเปลี่ยนแปลงของร่างกายและการทํางานของร่างกายเมื่อเข้าสู่วัยสูงอายุ. พิมพิ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: พิมพิ์ดี; 2542.
.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารนี้เป็นลิขสิทธิ์ของโรงพยาบาลมหาสารคาม