ประสิทธิภาพการลดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสด้วยพืชลอยน้ำในน้ำทิ้งเทศบาลเมืองยโสธร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาประสิทธิภาพการลดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสด้วยพืชลอยน้ำในน้ำทิ้งเทศบาลเมืองยโสธร  โดยกำหนดพื้นที่ที่ใช้ในการบำบัด  คือ  จอกผักกาด  แหนเป็ดใหญ่ และแพงพวยน้ำ  ใช้แบบแผนการทดลองแบบสุ่มตลอด  (Completely Random Design) รูปแบบอิทธิพลแบบกำหนด  (Fixed Effect Model)  ซึ่งค่าสังเกตของแต่ละการทดลองมีการแปรผันมาจาก  2  ปัจจัย คือ ระยะเวลาที่แตกต่างกันในการลดไนโตรเจนและฟอสฟอรัส และน้ำหนักของรากพืชต่อการเจริญเติบโต วัดผลการทดลองเป็นค่าลดลงของไนโตรเจนและฟอสฟอรัส โดยวัดผล 3 ครั้ง จำนวนทั้งหมด 48 ครั้ง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  ทดสอบสมมุติฐานโดยใช้  F-test (Two-way ANOVA)  ผลการวิจัยพบว่า  ระยะเวลาที่  45 วัน  จอกผักกาด มีประสิทธิภาพการลดไนโตรเจน ร้อยละ 49.90  เปอร์เซ็นต์  ประสิทธิ์ภาพการลดฟอสฟอรัส ร้อยละ 99.42  เปอร์เซ็นต์  และ ระยะเวลาที่ 30 วัน พบว่า จอกผักกาดมีน้ำหนักของรากพืชที่เหมาะสมในการดูดซับไนโตรเจนและฟอสฟอรัสซึ่งมีน้ำหนักแห้งเฉลี่ยเท่ากับ 18.83 น้ำหนักต่อกรัม  โดยการเปรียบเทียบค่าประสิทธิภาพการลดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสในบ่อบำบัดที่ใส่พืชน้ำและระยะเวลาที่ต่างกันพบว่ามีผลต่อการลดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  0.05