พฤติกรรมการใช้สมุนไพรในช่องปากของอาสาสมัครสาธารณสุข ประจำหมู่บ้าน อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนา (Descriptive Research) แบบภาคตัดขวาง (Cross-sectional Study) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในช่องปาก และหาความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลทั่วไป ความรู้ ทัศนคติ กับพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในช่องปากของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 411 คน จากการการสุ่มตัวอย่างแบบหลายชั้น

ผลการศึกษา พบว่า ระดับความรู้การใช้สมุนไพรในช่องปากของ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย (ร้อยละ 56.20)  ระดับทัศนคติการใช้สมุนไพรในช่องปากในภาพรวมอยู่ในระดับดี (=3.86, SD=0.6) มีการใช้สมุนไพรในการรักษาโรคในช่องปาก (ร้อยละ 94.40) ในกลุ่มนี้ใช้สมุนไพรในการรักษาโรคในช่องปากโดยใช้ร่วมกับยาแผนปัจจุบัน (ร้อยละ 79.38) เนื่องจากเชื่อในประสิทธิผลของสมุนไพร (ร้อยละ 36.60) ส่วนใน อสม.ที่ไม่เคยใช้สมุนไพร (ร้อยละ 5.60) เนื่องจากกลัวได้รับอันตรายจากการใช้สมุนไพร (ร้อยละ 47.83) พฤติกรรมการใช้สมุนไพรในช่องปากของ อสม.มีความสัมพันธ์กับ อายุ  รายได้ต่อเดือน ระดับการศึกษา ระยะเวลาการเป็น อสม. และความรู้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (p<0.05)  ส่วนเพศและทัศนคติไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในช่องปากของ อสม.อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (p=0.060, 0.224)