ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการดูแลสุขภาพช่องปากและคุณภาพชีวิตในมิติสุขภาพช่องปากของผู้ต้องขังในเรือนจํากลาง จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

          การวิจัยแบบภาคตัดขวางครั้งนี้ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการดูแลสุขภาพช่องปากกับคุณภาพชีวิตในมิติสุขภาพช่องปากของผู้ต้องขังในเรือนจํากลาง จังหวัดขอนแก่น กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้ต้องขังเรือนจำนวน 245 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามความรู้ เจตคติ และ การปฏิบัติในการดูแลสุขภาพช่องปาก รวมทั้งแบบวัดผลกระทบสุขภาพช่องปากต่อคุณภาพชีวิตค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม เท่ากับ 0.79  0.76  0.74 และ0.93 ตามลำดับใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมนในการวิเคราะห์ข้อมูล

            ผลการวิจัยพบว่า ผู้ต้องขังส่วนใหญ่มีความรู้ในการดูแลสุขภาพช่องปากอยู่ในระดับตํ่าร้อยละ 73.1 เจตคติในการดูแลสุขภาพช่องปากอยู่ในระดับสูงร้อยละ50.2 การปฏิบัติตัวในการดูแลสุขภาพช่องปากอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 71.2 ผลกระทบของสุขภาพช่องปากต่อคุณภาพชีวิตในมิติสุขภาพช่องปากส่วนใหญ่คิดว่าปัญหาสุขภาพช่องปากของตนเองอยู่ในระดับไม่ดี และ มีผลกระทบกระเทือนบ้างกับการทำกิจวัตรประจําวันร้อยละ38.9 และร้อยละ  40.8 ตามลำดับนอกจากนี้สองในสามของผู้ต้องขังไม่เคยได้รับบริการทันตกรรมในรอบ 1 ปีที่ผ่านมาด้านความสัมพันธ์พบว่าความรู้ในการดูแลสุขภาพช่องปากมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับน้อยกับเจตคติและการปฏิบัติ อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ( 12rs"> =0.13: p-value = 0.046และ 12rs"> = 0.20: p-value = 0.002ตามลำดับ) พฤติกรรมการดูแลสุขภาพช่องปากกับผลกระทบของสุขภาพช่องปากต่อคุณภาพชีวิตของผู้ต้องขังพบว่า มีความสัมพันธ์อย่างไม่มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับความผิดพลาดไม่เกินร้อยละ5

            สรุป ทันตบุคลากรและผู้เกี่ยวข้องควรมีการจัดกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาพช่องปากแก่ผู้ต้องขังการให้ความรู้ด้านสุขภาพช่องปาก และให้บริการทันตกรรมเชิงรุกอันจะเป็นการพัฒนาพฤติกรรมการดูแลสุขภาพช่องปากและคุณภาพชีวิตในมิติสุขภาพช่องปากของผู้ต้องขังให้ดีขึ้น