ผลของยา Angiotensin Receptor Blocker/Neprilysin Inhibitor (ARNI) เมื่อรับประทานคู่กับยา Sodium Glucose Co-Transporter Subtype 2 Inhibitor (SGLT2i) ในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวที่มีภาวะหัวใจบีบตัวผิดปกติในโรงพยาบาลราชบุรี

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของยาต้านหัวใจล้มเหลวแบบใหม่ 2 ชนิด คือ angiotensin receptor blocker/neprilysin inhibitor (ARNI) และ sodium glucose co-transporter subtype 2 inhibitor (SGLT2i) เมื่อให้ร่วมกันในขนาดที่เหมาะสมในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวว่าจะมีผลช่วยลดอุบัติการณ์ของการนอนโรงพยาบาลจากภาวะหัวใจล้มเหลวหรือไม่ และการนอนโรงพยาบาลครั้งแรกของผู้ป่วยจะมีระยะเวลานานเท่าใดนับจากที่ผู้ป่วยได้รับยาทั้ง 2 ชนิด ในขนาดที่เหมาะสมในรูปแบบ GDMT

          วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาแบบเก็บข้อมูลย้อนหลังตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2561 ถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2566 โดยการทบทวนเวชระเบียนในผู้ป่วยที่มารับการรักษาที่คลินิกโรคหัวใจล้มเหลวของโรงพยาบาลราชบุรี โดยศึกษาถึงการที่ผู้ป่วยต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลว และระยะเวลาที่ผู้ป่วยต้องเข้ารับการรักษานับจากที่ผู้ป่วยได้ยาในขนาดที่เหมาะสมแล้ว

          ผลการศึกษา: มีผู้ป่วยทั้งหมด 242 คน แบ่งผู้ป่วยเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับยาทั้ง ARNI และ SGLT2i มีจำนวน 137 คน และกลุ่มที่ได้รับยาทั้ง 2 ชนิด มีจำนวน 105 คน โดยข้อมูลพื้นฐานของทั้ง 2กลุ่ม ได้แก่ อายุ เพศ โรคร่วมที่ผู้ป่วยเป็น รวมถึงข้อมูลของการตรวจคลื่นเสียงสะท้อนความถี่สูง ระบบหัวใจและหลอดเลือด ผ่านทางผนังทรวงอกและข้อมูลของการผลการตรวจสวนหัวใจและยาอื่นๆ ของผู้ป่วยที่รับประทานร่วมด้วยพบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และจากการวิเคราะห์ทางสถิติพบว่าอัตราการเข้ารับการรักษาแบบผู้ป่วยในจากภาวะหัวใจล้มเหลวไม่มีความแตกต่างกันในช่วง 45 วันแรกของการได้รับยา แต่หลังจาก 45 วันไปแล้ว มีแนวโน้มที่ดีว่ายาน่าจะช่วยลดอัตราการนอนโรงพยาบาลได้ และไม่พบผลแทรกซ้อนที่รุนแรงขณะที่ผู้ป่วยได้รับยาเทียบกับผู้ที่ไม่ได้รับยา

          สรุป: ผู้ป่วยที่ได้รับยาทั้ง 2 ชนิดไม่ช่วยลดอัตราการนอนโรงพยาบาลจากภาวะหัวใจล้มเหลวในช่วง 45 วันแรก แต่มีแนวโน้มว่าจะดีขึ้นในช่วงหลังจาก 45 วันไปแล้ว แต่ยังไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ โดยไม่มีผลแทรกซ้อน หรืออาการไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงใดๆ ในระหว่างการศึกษา