Effectiveness of Experiential Learning Management on Family and Community Nursing I for Nursing Student

Authors

  • Nongnuch Seaupoomee MN.S., Boromarajonani College of Nursing Chakriraj
  • Jaratsri Petchkong Ph.D., Boromarajonani College of Nursing Chakriraj

Keywords:

experiential learning management, academic achievement, teamwork, satisfaction

Abstract

Objective: This research aimed for 1) comparing academic achievement and teamwork skills before and after experiential learning management on community health nursing 1 among nursing students.  2. studying nursing students' satisfaction to experiential learning management.             Methods: This research was quasi-experimental study. The sample was 88  2nd year nursing students at Boromarajonani College of Nursing, Chakriraj  attending  experiential learning management for 12 hours in community health nursing 1 subject.  The research Instruments were 1) a lesson plan on community health nursing 1, title “school health” with learning management manuals for teachers and student guides; 2) a form for academic achievement measurement; 3) a questionnaire about  teamwork skills;  and 4) a questionnaire  about  nursing students' satisfaction to experiential learning management. The instruments had content validity by 3 experts. The reliability of students' satisfaction to experiential learning management questionnaires were  0.85. The data were analyzed in terms of statistics  i.e.  frequency, mean, standard deviation, and paired t test           

Result: After using experiential learning management, nursing students had higher academic achievement and higher teamwork skills than before studying with statistical significance at the .01 level.  And the nursing students' satisfaction to experiential learning management were at high level (= 4.59; SD = 0.51)

Conclusion: The results provide the policy recommendations for the administrator of nursing college to support and strengthen the experiential learning management on other subjects. Because this approach are able to increase the academic achievement and the teamwork skills of nursing student.

References

1. วิจารณ์ พานิช. วิถีการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ตถาตา พับลิเคชั่น; 2555.
2. กระทรวงศึกษาธิการ. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา; 2542.
3. พิริยลักษณ์ ศิริศุภลักษณ์. การสอนนักศึกษาพยาบาลเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ.วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา. 2556; 19(2): 5-19.
4. ทิศนา แขมมณี. ศาสตร์การสอน:องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2554.
5. Kolb AY, Kolb DA. Learning styles and learning spaces: Enhancing experiential learning in higher education. Academy of Management Learning & Education. 2005; 4(2): 193-212.
6. สายฝน เอกวรางกูร, อุบุญรัตน์ ธุรีราช. การบูรณาการกระบวนการจัดการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ การติดตามสนับสนุน และการพัฒนาเชิงบวกกับการพัฒนา สมรรถนะและความภาคภูมิใจในวิชาชีพของนักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาลเกื้อการุณย์. 2556; 2(20): 5-15.
7. อุไร ตั้งวิจิตรพันธ์. ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบเน้นประสบการณ์สื่อสารทางภาษาที่มีต่อผลสัมฤทธิ์และเจตคติต่อการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดโป่ง จังหวัดชลบุรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์]. นนทบุรี:มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช; 2553.
8. ศุภากร พวงยอด, สาคร อัฒจักร. การพัฒนาการเรียนรู้แบบเน้นประกอบชุดกิจกรรม ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ และเจตคติต่อการเรียนวิชาฟิสิกส์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 2559; 10(ฉบับพิเศษ): 886-902.
9. วรวรรณ วาณิชย์เจริญชัย. การเรียนรู้จากการปฏิบัติ: การประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอน. วารสารพยาบาลศาสตร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. 2553; 28(4): 36-44.
10.กัลยา วานิชย์บัญชา. การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสําหรับบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 10.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.2550
11. นำโชค วัฒนานัย, พูลศักดิ์ โกษียาภรณ์, ดวงกมล โพธิ์นาค. การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบเน้นการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ เรื่องจลนศาสตร์หุ่นยนต์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 2559; 10(4): 52- 64.
12. นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. การประยุกต์แนวคิดการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ประสบการณ์เป็นฐานสู่การปฏิบัติ. วารสารพยาบาลสาธารณสุข. 2553; 24(3): 101-16.
13. ดวงเดือน เทพนวล. การพัฒนาพฤติกรรมต้านความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชกัฏเชียงใหม่ โดยใช้วิธีการสอนแบบกระบวนการกลุ่ม. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่. 2556; 14(2): 97-108.
14. สุวัฒน์ วัฒนวงศ์. ใน ดวงรัตน์ เรืองอุไร. แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการเรียนรู้ของผู้ใหญ่. [อินเตอร์เน็ต]. (วันที่ปรับปรุง 11 ธันวาคม 2555 ; เข้าถึงเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2564. เข้าถึงได้จาก https://www.gotoknow.org/posts/447142.
15. ชวนีย์ พงศาพิชณ์, นพคุณ นิศามณี,วิมล เหมือนคิด และสุนทรี ศักดิ์ศรี. ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการเรียนการสอนแบบบูรณาการ : กรณีศึกษาวิชามนุษยสัมพันธ์. วารสารวารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. 2551; 18(2): 63-8.
16. บุญล้อม ด้วงวิเศษ และ มนสิช สิทธิสมบูรณ์. การพัฒนารูปแบบการสอนแบบเน้นประสบการณ์ เพื่อส่งเสริมทักษะชีวิต สำหรับนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏ. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 2560; 23(1): 67-84.

Published

2021-03-24

How to Cite

1.
Seaupoomee N, Petchkong J. Effectiveness of Experiential Learning Management on Family and Community Nursing I for Nursing Student. Reg 4-5 Med J [internet]. 2021 Mar. 24 [cited 2025 Dec. 30];40(1). available from: https://he02.tci-thaijo.org/index.php/reg45/article/view/250068