Developing an Empowerment Model to Increase the Potential to Manage the COVID-19 Situation of Public Health Personnel in Sub-District Health Promoting Hospitals in Nakhon Nayok Province
Keywords:
COVID-19, developing an empowerment model, potential to manage, sub-district health promoting hospitalAbstract
Objective: The aim was to study the problem of managing the COVID-19 situation, develop a model for empowerment in managing the COVID-19 situation, and study the effectiveness of the empowerment model in managing the COVID-19 situation of public health personnel in the sub-district health promoting hospitals in Nakhon Nayok Province.
Methods: A mixed method research was used, both quantitative research and qualitative research, divided into 3 phases as follows, 1) Phase 1 was a survey research to explore the management problems of the COVID-19 situation. Using a questionnaire to collect data from public health personnel of 140 cases in the sub-district health promoting hospitals. 2) Phase 2 was a qualitative research to develop a model for empowerment in managing the COVID-19 situation of public health personnel in the sub-district health promoting hospitals by in-depth interviews with 13 experts. 3) Phase 3 was a quasi-experimental research: one group, pre-test and post-test. This was to study the effectiveness of the empowerment model in managing the COVID-19 situation of public health personnel in the sub-district health promoting hospitals. Using a questionnaire to collect data from public health personnel of 35 cases in the sub-district health promoting hospitals, data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, and minimum and maximum values. Hypothesis testing was performed using independent sample t test, one-way ANOVA, and paired t test. The statistical significance was set at the .05 level.
Results: 1) Problems in managing the COVID-19 situation of the public health personnel in the sub-district health promoting hospitals were mostly at a moderate level of 70.0 percent (mean = 119.05, SD = 24.88).
2) The empowerment model to increase the potential to manage the COVID-19 situation was the SIM-CPR Model, consisting of Support for self-motivation, Information support, Morale support, Creating value in work, Providing job opportunities, and Resource support.
3) The effectiveness of the empowerment model in managing the COVID-19 situation was found that knowledge about surveillance, prevention, and control of COVID-19 from an average score of 7.14 (SD = 1.53) increased to 10.25 (SD = 1.09) with statistical significance at the .01 level (p-value < .001); attitudes towards surveillance, prevention, and control of COVID-19 from an average score of 32.62 (SD = 2.27) increased to 37.80 (SD = 1.82) with statistical significance at the .01 level (p-value < .001); and the potential for managing the COVID-19 situation also had a statistically significant increase in the mean scores at the .01 level (p-value < .001). Before the development, the mean score was 120.42 (SD = 4.11); after the development, the mean score increased to 178.60 (SD = 5.97).
Conclusion: The empowerment model should be used to increase the potential to manage the COVID-19 situation of public health personnel in sub-district health promoting hospitals. What the researcher discovered is the SIM-CPR Model, namely S: Support for self-motivation, I: Information support, M: Morale support, C: Creating value in work, P: Providing job opportunities, and R: Resource support; to be used to increase the potential to manage the COVID-19 situation or the situation of emerging infectious diseases/re-emerging infectious diseases as well as public health emergencies in other areas.
References
กระทรวงสาธารณสุข. แผนและมาตรการการบริหารจัดการสถานการณ์โรคโควิด 19 สู่โรคประจำถิ่น. นนทบุรี: กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข; 2565.
ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่อซึ่งต้องเฝ้าระวัง. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139, ตอนพิเศษ 223 ง. (ลงวันที่ 20 กันยายน 2565).
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครนายก. รายงานสถานการณ์โรคโควิด-19 จังหวัดนครนายก. [เอกสารอัดสำเนา]. นครนายก: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครนายก; 2566.
Gibson CH. A concept analysis of empowerment. J Adv Nurs 1991;16(3):354–61.
Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educ Psychol Meas 1970;30(3):607–610.
อัจศรา ประเสริฐสิน. เครื่องมือการวิจัยทางการศึกษาและสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ; 2563.
Best JW, Kahn JV. Research in education. 3rd ed. New Jersey: Prentice hall; 1986.
Crabtree BF, Miller WL. Doing qualitative research: multiple strategies. Thousand Oaks, CA: Sage; 1992.
Bloom BS. Human characteristics and school learning. New York: Mc Graw-Hill; 1976.
เกรียงไกร เตชะวรางกุล. ความร่วมมือระหว่างภาครัฐและชุมชนในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโรค โควิด-19 ในระยะที่ 1 กรณีศึกษา: ความร่วมมือระหว่างโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านปง และชุมชนบ้านปง 3 ตำบลอินทขิล อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ [สารนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต]. ภาควิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะรัฐศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2563.
บัณฑิต เกียรติจตุรงค์. การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) อำเภอเมืองยาง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดขอนแก่น 2564;3(2):193–206.
รัชนี เต็มอุดม, ศิริลักษณ์ ใจช่วง, กนกพร ไทรสุวรรณ์, และคณะ. การพัฒนารูปแบบการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในจังหวัดนครพนม. วารสารสำนักงานป้องกันและควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น 2564;28(1):1–13.
พยอม ทองใบ, อารี บุตรสอน. ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานป้องกัน และควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของบุคลากรสาธารณสุขในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดอำนาจเจริญ. วารสารศูนย์อนามัย ที่ 9 2565;16(3):741–57.
ดวงดาว สารัตน์, ประภัทรสร พิมพ์ดี, ดวงเดือน ศรีมาดี, และคณะ. การพัฒนาระบบและกลไกการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) โดยการมีส่วนร่วมของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตอําเภอเมืองสรวง จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารวิจัยและพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ 2565;3(2):108–22.
เกษมสุข กันชัยภูมิ. การพัฒนารูปแบบการจัดการโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ด้วยกลไก การพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ อำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ. วารสารสุขภาพและสิ่งแวดล้อมศึกษา 2565;7(3):66–75.
ทนงศักดิ์ หลักเขต. การพัฒนารูปแบบการเฝ้าระวัง ควบคุม และป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) อําเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี ด้วยกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอําเภอ (พชอ.). วารสารวิจัยและพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ 2565;3(3):61–69.
สายัณห์ แสวงสุข. รูปแบบการจัดการมูลฝอยติดเชื้อโควิด 2019 ของโรงพยาบาลสนามและศูนย์พักคอยกรณีศึกษาจังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน 2565;8(3):155–71.
จรัญ มาลาศรี. ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมในการจัดการภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขของเจ้าหน้าที่สาธารณสุขสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตสุขภาพที่ 9. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น 2566;30(1):165–178.
พิชญา แสงทองทิพย์, ยุวธิดา ชาปัญญา. การเสริมสร้างพลังอำนาจครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธร เขต 1. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์ 2565;6(2):53–67.
สำราญ เจริญผล. การพัฒนากระบวนการเพิ่มศักยภาพในการจัดการมูลฝอยติดเชื้อของบุคลากรสาธารณสุข โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในเขตจังหวัดเพชรบุรี. วารสารแพทย์เขต 4-5 2566;42(3):417–430.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียนบทความ แต่หากผลงานของท่านได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ลงวารสารแพทย์เขต 4-5 จะคงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรกด้วยเหตุที่บทความจะปรากฎในวารสารที่เข้าถึงได้ จึงอนุญาตให้นำบทความในวารสารไปใช้ประโยชน์ได้ในเชิงวิชาการโดยจำเป็นต้องมีการอ้างอิงถึงชื่อวารสารอย่างถูกต้อง แต่ไม่อนุญาตให้นำไปใช้ในเชิงพาณิชย์
