การพัฒนาความสุขของบุคลากรสาธารณสุข จังหวัดอุบลราชธานี

ผู้แต่ง

  • ธิดารัตน์ บุญทรง สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุบลราชธานี

คำสำคัญ:

การพัฒนาความสุข, ความสุขของบุคลากรสาธารณสุข, การคิดเชิงออกแบบ

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงคเพื่อศึกษาสภาพความสุข ปัญหา ความต้องการความสุขด้านสุขภาพเงินดีและศึกษาแนวทางการพัฒนานวัตกรรมเพื่อแก้ไขปัญหาด้านการเงินของบุคลากรสาธารณสุขใช้แนวคิดการคิดเชิงออกแบบ (Design thinking) จากแบบประเมินความสุขรายบุคคลแบบออนไลน์กลุ่มตัวอย่าง 10,425 คน และสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มเป้าหมายโดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง คือ ผู้บริหาร ข้าราชการ ลูกจ้างประจำพนักงานราชการ พนักงานกระทรวง และลูกจ้างชั่วคราว ในพื้นที่อำเภอเมือง และอำเภอเหล่าเสือโก้ก จำนวน 12 คน ระหว่างวันที่ 1 – 31 ธันวาคม 2565 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติถดถอยพหุแบบลอจิสติค ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05

ผลวิจัย พบว่า อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพสมรส การมีบุตร ลักษณะงานที่ทำ สถานภาพการจ้างงาน ระยะเวลาที่ทำงานในองค์กร จำนวนครั้งที่เปลี่ยนงาน และรายได้ต่อเดือน มีความสัมพันธ์กับความสุขด้านสุขภาพเงินดี (p value<.05)  โดยสภาพปัญหาด้านการเงินเริ่มจากขาดการวางแผน มีหนี้สินเกิดจากความจำเป็นและการใช้จ่ายที่มากเกินไป ส่งผลกระทบต่อการทำงาน ครอบครัว สุขภาพ และเงินไม่พอใช้หลังเกษียณ ข้อมูลที่ได้นำมาตั้งโจทย์ปัญหาเชิงนวัตกรรมได้ว่า “เราจะทำให้บุคลากรมีความรู้ในการวางแผนแก้ไขปัญหาด้านการเงิน มีการออมเงิน และสร้างอาชีพเสริม ได้อย่างไร” โดยทำการออกแบบนวัตกรรมเพื่อแก้ไขปัญหาฯ ด้วยการทำคลิปวิดิโอสั้น ๆ ที่เข้าใจง่าย เพื่อเผยแพร่ในสื่อออนไลน์ หน่วยงาน ฯ ควรส่งเสริมวิธีการแก้ไขปัญหาความสุขของบุคลากรเชิงนวัตกรรม

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กองยุทธศาสตร์และแผนงาน. (2561). แผนยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี ด้านสาธารณสุข (พ.ศ.2560–2579) ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ (2 พิมพ์ครั้งที่ 1). กองยุทธศษสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข.

กองยุทธศาสตร์และแผนงาน. (2565). ผลการประเมินความสุขบุคลากรกระทรวงสาธารณสุข (Happinometer) และผลการประเมินสุขภาวะองค์กร (HPI). สืบค้นจาก https://happy.moph.go.th/

พงศธร พอกเพิ่มดี และคณะ. (2561). Happy MOPH กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงแห่งความสุข. สืบค้นจาก https://happy.moph.go.th/

ไพรัช บำรุงสุนทร. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับความสุขของบุคลากรด้านสุขภาพเครือข่ายบริการปฐมภูมิ อำเภอวังจันทร์ จังหวัดระนอง. วารสารวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ, 4 (1), 22- 35.

วิทยา พลาอาด และนพดล ละอองวิจิตร. (2561). ปัจจัย ทำนายความสุขในการทำงานของบุคลากรสาธารณสุข ในจังหวัดสตูล. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(3), 20-28.

วาสนา จึงตระกูล. (2562). การประเมินความสุขของบุคลากร โรงพยาบาลสงขลา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 2(2), 107-135.

วิริยา วิจิตรวาทการ และคณะ. (2007). Design Thinking Bootcamp bootleg. Institute of Design at Stanford. ศูนย์นวัตกรรมสังคม G-Lab วิทยาลัยโลกคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สมโภช บุญวัน, สมโภช รติโอฬาร และวรางคณา จันทร์คง. (2564).ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขในการทำงานของบุคลากรสาธารณสุข จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 7(3), 139-151.

ศิรินันท์ กิตติสุขสถิต และคณะ. (2555). คู่มือการวัดความสุขด้วยตนเอง Happinometer (พิมพ์ครั้งที่ 1). สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

Brenner, B. (1975). Quality of affect and self-evaluated happiness. Social indicators research, 2 pp. 315-331.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-03-09

รูปแบบการอ้างอิง

บุญทรง ธ. . (2023). การพัฒนาความสุขของบุคลากรสาธารณสุข จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารสาธารณสุขและสุขภาพศึกษา, 3(1), 28–43. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/tjphe/article/view/260503

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย