ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพกับพฤติกรรมการดูแลตนเองในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่อาศัยในชุมชนเมือง จังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

              การวิจัยนี้เป็นเชิงพรรณนาเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพกับพฤติกรรม การดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่พักอาศัยใน อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม จำนวน 146 ราย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์การคัดเลือกและ สุ่มตัวอย่างโดยวิธีการอย่างง่าย เก็บข้อมูลระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2565 เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบประเมินความฉลาดทางสุขภาพ และแบบสอบถามพฤติกรรมการดูแล ตนเอง ค่าความเชื่อมั่นด้วย การคำนวณหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .79 และ .82 ตามลำดับวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงบรรยายและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

              ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีความฉลาดทางสุขภาพโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 58.20 (Mean = 59.03, SD = 6.93) และมีพฤติกรรมการดูแลตนเองโดยรวมอยู่ในระดับ ปานกลาง ร้อยละ 71.90 (Mean = 42.69, SD = 5.14) จากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า ความ สัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพโดยรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงกับพฤติกรรมการดูแล ตนเองในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .72**, p-value < .001) ดังนั้นพยาบาล หรือบุคลากรที่เกี่ยวข้องควรมีบทบาทในการจัดกิจกรรมในการเพิ่มความฉลาดทางสุขภาพ เพื่อส่งเสริมให้ ผู้ป่วยมีความรู้ มีทัศนคติที่ดี และมีทักษะในการดูแลตนเอง สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดูแลสุขภาพ ตนเองได้อย่างเหมาะสม