ความสุขและความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลหนองขอน อeเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสุขและความแตกต่างของรูปแบบความสุขของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่
ในต าบลหนองขอน อ าเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 100 คน รวมทั้งหมด 200 คน คือ
กลุ่มที่มีวิถี ชนบทและกลุ่มที่มีวิถีกึ่งเมื องด้วยการใช้แบบสอบถามในการสั มภาษณ์ผู้ ที่มีอายุมากกว่า 60 ปีขึ้นไป สถิติที่ใช้
ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิ งพรรณนา และ Indepent-Samples T-Test ผลการศึกษาพบว่าระดับความสุ ขของ
ผู้สู งอายุทั้งหมดอยู่ในเกณฑ์เท่ากับคนทั่วไปมีค่าเฉลี่ย  32.36 โดยที่ไม่พบความแตกต่างของข้อมูลส่วนบุคคล เมื่ อท าการ
เปรียบเทียบระดับความสุ ขของผู้ สู งอายุในแต่ละกลุ่ ม พบว่าผู้ สู งอายุกลุ่ มวิถีชนบทมีค่าเฉลี่ ยของความสุ ขอยู่ ในเกณฑ์
มากกว่าคนทั่วไปที่ 33.83 และผู้สูงอายุกลุ่มที่มีวิถีชีวิตกึ่งเมืองมีค่าเฉลี่ยของความสุขอยู่ในเกณฑ์เท่ากับคนทั่วไปที่ 30.89
ซึ่งพบว่าระดับความสุขของผู้ สูงอายุทั้ง 2 กลุ่มนี้มีความอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติที่ P < 0.001 และความพึงพอใจในชีวิต
ที่ท าให้ผู้สูงอายุมีความสุขในแต่ละกลุ่มก็มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติเช่นกัน (P < 0.05) โดยผู้สูงอายุกลุ่ม
วิถี ชนบทจะมีความสุขเมื่ อได้ใช้ ชีวิตหรือได้รั บการเอาใจใส่จากคนรอบข้าง ส่วนผู้ สูงอายุกลุ่มวิถีกึ่ งเมืองจะมีความสุ ขเมื่อ
ตนเองรู้สึกปลอดภัย