สมรรถนะขององค์กรท้องถิ่น ในการป้องกันและควบคุมอุบัติเหตุจราจรทางถนน : กรณีศึกษา อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น พ.ศ.2551

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ข้ามพรรณนามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถของท้องถิ่นของรัฐบาลในการป้องกันอุบัติเหตุจราจรทางถนนและการควบคุมในเขตอำเภอเมืองขอนแก่นจังหวัด ประชากรคือ 19 องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอเมืองขอนแก่นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามและคู่มือสัมภาษณ์ ความถูกต้องถูกตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ 3 คน ค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคของเครื่องมือเท่ากับ 0.98 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยผู้ช่วยวิจัยในระหว่างวันที่ 7 - 31 มีนาคม 2552 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์เป็นค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันความสามารถของราชการส่วนท้องถิ่นในการป้องกันและควบคุมอุบัติเหตุทางถนนพบที่ระดับ ùปานกลางû ( x = 3.35, SD = 0.59) สมรรถนะของขั้นตอนการวางแผนการปฏิบัติในการประเมินและผลลัพธ์/ผลลัพธ์พบได้ที่ระดับ ùสูง ( x = 3.70, SD = 0.51 และ x = 3.66,SD = 0.46) ประสิทธิภาพของปัจจัยปกครองส่วนท้องถิ่นพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับผลลัพธ์/ ผลลัพธ์ของการควบคุมอุบัติเหตุในระดับปานกลาง (r = 0.603, p-value < 0.001)ขีดความสามารถของการปฏิบัติขั้นตอนการวางแผนการประเมินพบว่ามีความสัมพันธ์กับเอาท์พุท /ผลจากระดับสูงควบคุมการเกิดอุบัติเหตุที่ระดับ 0.05 (r = 0.768, p-value <0.001)วิธีการพัฒนาสมรรถนะของรัฐบาลท้องถิ่นในการเกิดอุบัติเหตุการจราจรบนถนนการป้องกันและควบคุม ที่รัฐบาลท้องถิ่นสามารถรับเครื่องมือและเทคโนโลยีงบประมาณบุคลากรได้รัฐบาลท้องถิ่นสามารถได้รับการสนับสนุนจากกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเพื่อรับใช้ประชาชนและราชการส่วนท้องถิ่นควรให้ผู้เข้าร่วมในพื้นที่ดำเนินการลดอุบัติเหตุจราจร