การพัฒนารูปแบบการดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการ เพื่อสนับสนุนระบบบริการสุขภาพปฐมภูมิของโรงพยาบาลมหาสารคาม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาสภาพปัญหา บริบทของการดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการ นำมาพัฒนารูปแบบการดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการและเพื่อศึกษาผลของการพัฒนารูปแบบดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการในระบบบริการสุขภาพปฐมภูมิของโรงพยาบาลมหาสารคาม

รูปแบบและวิธีวิจัย : การวิจัยเชิงปฏิบัติการระยะเวลาวิจัย เมษายน 2565 - มกราคม 2566 กลุ่มเป้าหมายได้แก่ คนพิการด้านการเคลื่อนไหว คนพิการด้านจิตใจและพฤติกรรม 100 คน กลุ่มผู้ร่วมวิจัย ได้แก่ ตัวแทนภาคีเครือข่าย จำนวน 30 คน เก็บข้อมูลทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์เนื้อหา ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์โดยใช้สถิติ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด

ผลการศึกษา : ปัญหาในการดูแลคนพิการ คือ คนพิการเป็นผู้สูงอายุ มีโรคประจำตัว ที่ต้องดูแลใกล้ชิด ว่างงานไม่มีรายได้ ขาดการประสานงานระหว่างภาคีเครือข่าย และ การบันทึกข้อมูลคนพิการและการให้บริการยังใช้การจดในแบบฟอร์มเป็นกระดาษ การประสานการช่วยเหลือยังไม่ครอบคลุมครบถ้วน การพัฒนารูปแบบการดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการ ได้มีการประชุมคณะทำงานเพื่อกำหนดบทบาทหน้าที่ ประชุมภาคีเครือข่ายนำรูปแบบการสื่อสารแบบออนไลน์ระบบทางไกลมาใช้เพื่อให้มีการใช้ข้อมูลและให้บริการคนพิการร่วมกันของภาคีเครือข่าย มีการคืนข้อมูลให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องนำไปออกแบบกิจกรรมจนได้รูปแบบการดูแลคนพิการตามบริบทของชุมชนและหน่วยงาน ผลของการพัฒนารูปแบบดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการ พบว่า ร้อยละคนพิการได้รับการดูแลทางสังคมผ่านช่องทางการสื่อสารแบบออนไลน์ระบบทางไกล ร้อยละ 100  มีจำนวนเครือข่ายที่ร่วมดูแลคนพิการทางสังคม 5 เครือข่าย และคนพิการได้รับการดูแลทางสังคมอย่างมีคุณภาพต่อเนื่อง ร้อยละ 100

สรุปผลการศึกษา : การพัฒนารูปแบบการดูแลทางสังคมกลุ่มคนพิการเพื่อสนับสนุนระบบบริการสุขภาพปฐมภูมิ โดยภาคีเครือข่ายได้ใช้ข้อมูลวางแผนในการให้บริการ ทำให้คนพิการได้รับการดูแลแบบองค์รวม ครบถ้วน