ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการดูแลตัวเองก่อนและหลังผ่าตัดต้อกระจกผู้ป่วยสูงอายุแบบฉีดยาชาเฉพาะที่ในโรงพยาบาลมหาสารคาม
คำสำคัญ:
ผู้สูงอายุ, การผ่าตัดต้อกระจก, การรับรู้สมรรถนะแห่งตน, แรงสนับสนุนทางสังคม, พฤติกรรมการดูแลสุขภาพบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ : การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบโปรแกรมการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมระหว่างกลุ่มการพยาบาลตามปกติต่อพฤติกรรมการดูแลตัวเองก่อนและหลังการผ่าตัดต้อกระจกในผู้ป่วยสูงอายุแบบฉีดยาชาเฉพาะที่ในโรงพยาบาลมหาสารคาม
รูปแบบและวิธีวิจัย : การวิจัยกึ่งทดลองโดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 50 คน แบ่ง 2 กลุ่ม กลุ่มควบคุมได้รับการให้การพยาบาลตามปกติ 3 กิจกรรม กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม 4 กิจกรรมก่อนและหลังการผ่าตัดและตรวจตามนัดหลัง 1 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม 2) แบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองก่อนการผ่าตัดต้อกระจก 3) แบบประเมินพฤติกรรมการดูแลตนเองหลังการผ่าตัดต้อกระจก แบบประเมินพฤติกรรมก่อนและหลังมีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาค่าความสอดคล้องเท่ากับ 0.9 และ 0.8 ค่า Cronbach's Alpha เท่ากับ 0.715 และ 0.733 ตามลำดับ และการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มด้วยสถิติ t test
ผลการศึกษา : 1) ผู้ป่วยสูงอายุมีพฤติกรรมการดูแลตัวเองด้านจิตใจ ด้านร่างกาย ด้านสังคม และด้านเศรษฐกิจระหว่างกลุ่มก่อนการผ่าตัดต้อกระจกแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p-value<0.05 2) ผู้ป่วยสูงอายุมีพฤติกรรมการดูแลตัวเองด้านจิตใจ ด้านร่างกาย ด้านสังคม และด้านเศรษฐกิจระหว่างกลุ่มภายหลังการผ่าตัดต้อกระจกแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p-value<0.05
สรุปผลการศึกษา : โปรแกรมการเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมสามารถเพิ่มพฤติกรรมการดูแลตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นทางเลือกการให้บริการแก่ผู้ป่วยสูงอายุหลังผ่าตัดต้อกระจกแบบฉีดยาชาเฉพาะที่ได้ต่อไป
References
World Health Organization. Vision 2020: The Right to Sight. In: Regional Office for South-East. New Delhi; 2021. p. 2-8.
ปางเนตร ปางวุฒิพงศ์, สายจินต์ อิสีประดิฐ, อรอร ธงอินเนตร, เพ็ญพิมล ยิ่งยง, ณัฐฐิรา ชัยศรีสวัสดิ์ สุข, วรภัทร วงษ์สวัสดิ์ และคณะ. การแพทย์ไทย ฉบับที่ 1 : บทที่ 12 โรคตา . กรุงเทพฯ : กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข; 2557. น. 12-1 – 12-28.
World Health Organization [Internet]. (2021). Blindness and vision impairment; 2021 [cited 2024 October 31]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact- sheets/detail/blindness-and-visual-impairment/.
อุทัยวรรณ พงษ์บริบูรณ์. ศึกษาสถานการณ์ผู้สูงอายุประเทศไทย: ปัญหาและความต้องการด้านสุขภาพ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 2563;10(2):46-58.
Fisk M. J. Independence and the Elderly. London: Taylor & Francis; 2024.
อรสา ธาตวากร. การพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในภาวะพฤฒพลังให้เกิดการยังประโยชน์ด้านสังคม. วารสารสังคมภิวัฒน์. 2563;10(3):39-63.
กาญจนา คุ้มภัย. ประสิทธิผลของการใช้โปรแกรมการเตรียมก่อนผ่าตัดต่อความรู้และความสามารถในการปฏิบัติตัวหลังทำผ่าตัดต้อกระจกใส่เลนส์เทียมในผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้ป่วยแบบวันเดียวกลับ. โรง พยาบาลเลิดสิน กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2567;1:1-10.
ดุษฎี เอกพจน์ และพิทยา สัจจารักษ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อนผู้ป่วยผ่าตัดต้อกระจกใส่เลนส์แก้วตาเทียม โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการแพทย์ เขต 11. 2561;32(1):919-926.
ลักษณาพร กรุงไกรเพชร. ต้อกระจกในผู้ป่วยเบาหวาน. บูรพาเวชสาร. 2561;5(1):95-103.
อภิชัย คุณีพงษ์, ศรีสุรางค์ เอี่ยมสะอาด และพัฒนา พรหมณี. การพัฒนาแนวทางการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยเบาหวาน ตำบลวัดตูม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรศรีอยุธยา. วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร. 2567;9(5):735-749.
ปรัศนีย์ พันธุ์กสิกร และศิริลักษณ์ กิจศรีไพศา. ผลของการใช้โปรแกรมส่งเสริมการดูแลตนเองต่อความรู้และพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยผ่าตัดต้อกระจก. วารสารสภาการพยาบาล. 2563;35(4):84-98.
Poluektova O., Kappas, A., & Smith, C.A. Using Bandura's self-efficacy theory to explain individual differences in the appraisal of problem-focused coping potential. Emotion Review. 2023;15(4):302-312.
House J.S. The nature of social support in M.A. Reading (Ed.), Work stress and social support. California: Addison–Wesley; 1981.
กลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยผ่าตัด. งานเวชระเบียนและสถิติกลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยผ่าตัด โรงพยาบาลมหาสารคาม; 2564-2566.
Erbil T., Isik A., Demet S., Esra Y., & Sezgin U. The effects of preoperative anxiety on anesthetic recovery and postoperative pain in patients undergoing donor nephrectomy. Rev Bras Anestesiol. 2020;70:271-277.
Kristensen S.M., Larsen, T.M.B., Urke H.B., & Danielsen A.G. Academic stress, academic self-efficacy, and psychological distress: A moderated mediation of within-person effects. Journal of youth and adolescence. 2023;52(7):1512-1529.
Bandura A. Self-efficacy: The exercise of control. Freeman; 1997.
Almesned S., Alsalhi AA., Abdelsalam S., Alquwayfili L., Alharbi TK., Almazyad F., et al. Arabic validation of the Amsterdam preoperative anxiety and information scale. Cureus. 2022;14:e28004.
Ossai E.N., Nwosu A.DG., Onwuasoigwe O., Ubboe K., Ameh J. & Alu L. Prevalence and predictors of anxiety among surgical patients in the preoperative holding area of National Orthopaedic Hospital, Enugu, Nigeria: A cross-sectional study. Journal of West African College of Surgeons. 2023;13(2):105-112.
รัศมี เกตุธานี, ชนะพล ศรีฤาชา และนฤมล สินสุพรรณ. ประสิทธิผลของโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะแห่งตนร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพกเทียม โรงพยาบาลมหาสารคาม. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม. 2566;20(1):134-150.17.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารนี้เป็นลิขสิทธิ์ของโรงพยาบาลมหาสารคาม