การพัฒนาระบบการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุ จังหวัดมหาสารคาม

ผู้แต่ง

  • เฉลิมพล บุญพรหมธีรกุล โรงพยาบาลมหาสารคาม
  • จุลินทร ศรีโพนทัน โรงพยาบาลมหาสารคาม
  • ปรมาภรณ์ คลังพระศรี โรงพยาบาลมหาสารคาม
  • วิไลพร แก้วอรุณ โรงพยาบาลมหาสารคาม
  • ธนิศรา นามบุญเรือง โรงพยาบาลมหาสารคาม
  • ฐิติพร วิชัยวงษ์ โรงพยาบาลมหาสารคาม

คำสำคัญ:

ระบบบริการ, ผู้ป่วยอุบัติเหตุ, การพัฒนาระบบ, การรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อการพัฒนาระบบการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุในจังหวัดมหาสารคาม

รูปแบบและวิธีวิจัย : การวิจัยและพัฒนา มี 4 ระยะ ได้แก่ 1) ศึกษาสถานการณ์ปัญหาและความต้องการ 2) พัฒนาระบบการรักษาฯ 3) นำระบบการรักษาฯ ไปใช้เพื่อตรวจสอบประสิทธิผล ในกลุ่มบุคลากร 130 คน และผู้ป่วยอุบัติเหตุ 120 คน และ 4) ประเมินผลปรับปรุงแก้ไข และยืนยันคุณภาพ เครื่องมือการวิจัย คือ แบบบันทึกข้อมูล แนวคำถามการสนทนากลุ่ม แบบประเมินคุณภาพของระบบฯ แบบประเมินสมรรถนะ และแบบประเมินความพึงพอใจต่อระบบการรักษาฯ เก็บข้อมูลในช่วงเดือนตุลาคม 2565 ถึงกันยายน 2567 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, multiple regression analysis, Fisher's Exact test, paired-t-test และวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษา : 1) ระบบการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุ จังหวัดมหาสารคาม ที่พัฒนาขึ้น มี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ปัจจัยนำเข้า ได้แก่ นโยบาย โครงสร้างการบริหาร สมรรถนะด้านการดูแลผู้ป่วยอุบัติเหตุ และการสนับสนุน (2) กระบวนการ CF3T-NAP Framework (3) ผลลัพธ์ เป็นการกำหนดตัวชี้วัดคุณภาพระบบบริการฯ 3 ด้าน ได้แก่ โครงสร้าง กระบวนการ และผลลัพธ์ 2) หลังการใช้ระบบฯ พบว่าคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะการดูแลผู้ป่วยอุบัติเหตุสูงกว่าก่อนใช้ระบบฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.01) ผลลัพธ์ด้านดูแลผู้ป่วยอุบัติเหตุหลังการใช้ระบบฯ สูงกว่าก่อนการใช้ระบบฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.01) และส่วนใหญ่มีความคิดเห็นต่อคุณภาพของระบบฯ ระดับดีมากร้อยละ 92.31 และมีความพึงพอใจต่อระบบฯ ระดับมากที่สุด ร้อยละ 93.33 ( equation=3.96 SD=0.76)

สรุปผลการศึกษา : สถานบริการสุขภาพอื่นควรนำระบบการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุที่พัฒนาขึ้นไปใช้เพื่อเข้าใจกระบวนการในการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เอกสารอ้างอิง

World Health Organization. Global status report on road safety 2023. Geneva: WHO; 2023. [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 20 กันยายน 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://www.who.int/publications/i/item/9789240086517.

กองป้องกันการบาดเจ็บ กรมควบคมโรค. สถานการณ์อุบัติเหตุทางถนนประเทศไทย. [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 25 กันยายน 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://ddc.moph.go.th/uploads/publish/ 1587620240712091713.pdf.

กรมควบคุมโรค. ข้อมูลผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน จากระบบบูรณาการข้อมูลการตาย

จากอุบัติเหตุทางถนน (3 ฐาน) [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 25 กันยายน 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://data.go.th/dataset/rtddi.

ศูนย์ป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนจังหวัดมหาสารคาม. รายงานข้อมูลบาดเจ็บเสียชีวิตปี 2563-2565. มหาสารคาม: สำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดมหาสารคาม; 2565.

โรงพยาบาลมหาสารคาม. รายงานservice planสาขาอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลมหาสารคาม ประจำปี 2563-2565. มหาสารคาม:โรงพยาบาลมหาสารคาม; 2565

อำนาจ ลีรัก. ลดอุบัติเหตุ ลดความเสี่ยงในชุมชน โดยการขับเคลื่อนผ่าน พชอ. ประชุมวิชาการ สาธารณสุข เขตสุขภาพที่ 2 จังหวัดตาก; 2564.

อำนาจ ราชบัณฑิต. รูปแบบการป้องกันการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางถนนโดยกระบวนการมีส่วนร่วม ผ่านคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตในระดับอำเภอ (พชอ.) อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น 2565; 29(3): 98-110.

วิไลกูล ครองยุทธ, กนกวรรณ เจริญศิริ และจุลินทร ศรีโพนทัน.การพัฒนาคุณภาพการให้บริการ ผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุในรูปแบบสหวิชาชีพ. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม. 2566;20(3):76-89.

World Health Organization. Monitoring the building blocks of health systems: a handbook of indicators and their measurement strategies. Geneva: WHO [Internet]. 2010. [cite 2022 February 21]. Available from https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/258734/9789241564052-eng.pdf

Donabedian A. An introduction to quality assurance in health care. New York: Oxford University Press; 2003.

Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educ Psychol Meas. 1970;30(3):607-10.

บุญชม ศรีสะอาด. การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ:สุวีริยาสาส์น;2560.

Mock C, Joshipura M, Quansah R, Goosen J. Strengthening trauma systems globally: Lessons from the WHO Trauma Care Checklist. World J Surg. 2019;43(5):1125-1135.

Celso B, Tepas J, Langland-Orban B, et al. A systematic review and meta-analysis of trauma center outcomes. J Trauma. 2006;60(2):371-378.

Latifi R, Doarn CR. Perspective on COVID-19 and Telemedicine. Am J Emerg Med. 2020;38(7):1535-1536.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-04-29

รูปแบบการอ้างอิง

บุญพรหมธีรกุล เ. ., ศรีโพนทัน จ. ., คลังพระศรี ป. ., แก้วอรุณ ว. ., นามบุญเรือง ธ. ., & วิชัยวงษ์ ฐ. . (2025). การพัฒนาระบบการรักษาผู้ป่วยอุบัติเหตุ จังหวัดมหาสารคาม . วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 22(1), 195–211. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/MKHJ/article/view/273420

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย