การเกิดปฎิกิริยาระหว่างยากับยา (Drug-Drug Interactions :DDIs) ในงานบริการผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลบรบือ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอุบัติการณ์ในการเกิดปฎิกิริยาระหว่างยากับยาและเพื่อประเมินการตอบรับและแก้ไขของแพทย์ โดยได้เก็บข้อมูลจากแผนกบริการผู้ป่วยนอกในช่วงเวลาราชการ ระหว่าง เดือน มีนาคม –เมษายน 2557 โดยใช้โปรแกรม DRUG INTERACTION FACTS ON DISC FOR WINDOW–JANUARY 1999 EDITION     และเอกสารอ้างอิงจาก Drug  Interaction Analysis and Management 2007 และ Drug Interaction Fact 2008  มีเภสัชกรเป็นผู้ประเมินเมื่อมียาในใบสั่งยามากกว่า 2 รายการขึ้นไปต่อหนึ่งใบสั่งยา

ผลจากการศึกษาพบว่าใบสั่งยาจำนวน  9,976 ใบ อุบัติการณ์ที่เกิดปฎิกิริยาระหว่างยากับยาถึง 1,021 ใบสั่งยา    คิดเป็น 10.23 % และมีการสั่งยาที่มีปฎิกิริยาระหว่างยากับยาจำนวน 2,841 ครั้ง จำนวนใบสั่งยาเมื่อแยกตามระดับความรุนแรงที่เกิดปฎิกิริยาระหว่างยากับยาแบบมีนัยสำคัญระดับ1 คือ 6.57% (185/2841) นัยสำคัญระดับ 2 คือ 36.85% (1037/2841)  และ 11.16% (314/2841)  13.36% (376/2841), 32.05% (902/2841) เป็นนัยสำคัญระดับ 3,4,5  ตามลำดับ เมื่อมีการขอคำปรึกษาจากแพทย์ จากการพบปัญหาการเกิดปฎิกิริยาระหว่างยากับยา แบบมีนัยสำคัญระดับ 1 จำนวน185 ใบ มีการตอบรับและแก้ไขจากแพทย์ จำนวน 98 ใบสั่งยา (52.97%)

สรุปผลจากการศึกษานี้ สามารถนำไปปรับปรุงพัฒนางานเฝ้าระวังความปลอดภัยด้านยา ร่วมกับทีมสุขภาพโดยพัฒนารูปแบบการเฝ้าระวังการสั่งจ่ายยาในคู่ยาที่อาจจะเกิดปฏิกิริยาระหว่างยา ซึ่งอาจจะทำให้เกิดอันตรายต่อผู้ป่วย ในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบล เพื่อให้การเกิดอันตรายจากการเกิดปฏิกิริยาระหว่างยาน้อยที่สุด ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะทำให้ผู้ป่วยได้รับความปลอดภัยจากการได้รับยา  และนำไปสู่การได้รับประโยชน์สูงสุดจากการใช้ยาของผู้ป่วย