ผลของโปรแกรมประยุกต์การจัดการโดยใช้การเรียนรู้จากตัวแบบและกระบวนการกลุ่มต่อพฤติกรรมการปฏิบัติตัวในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

          โรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นเบาหวานชนิดที่พบมากที่สุดของประเทศและส่วนใหญ่จะเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนของโรคเนื่องจากไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้  การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมประยุกต์การจัดการโดยใช้การเรียนรู้จากตัวแบบและกระบวนการกลุ่มต่อ พฤติกรรมการปฏิบัติตัวในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของ ผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน กลุ่ม ตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้ ในอำเภอวารินชำราบ จังหวัด อุบลราชธานี แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง  40 คน และกลุ่มเปรียบเทียบ 40 คน ระยะเวลาในการศึกษารวมทั้งสิ้น  12  สัปดาห์ ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองและดีกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p  < 0.001) ในเรื่องการรับรู้ความรุนแรงของภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวาน การรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวาน ความคาดหวังในความสามารถของตนเองต่อการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด  ความคาดหวังในประสิทธิผลของการตอบสนองต่อการควบคุมระดับน้ำตาล พฤติกรรมการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด นอกจากนี้ยังพบว่าภายหลังการทดลองมีจำนวนผู้ป่วยที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดลดลงกว่าก่อนการ ทดลอง และน้อยกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ โดยสรุปการจัดการโดยใช้การเรียนรู้จากตัวแบบและกระบวนการกลุ่มต่อพฤติกรรมการปฏิบัติตัวในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วย เบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน สามารถ ช่วยให้ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน มีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดที่ถูกต้องและควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีขึ้น