A Causal Model of Postpartum Weight Retention among Th

Piyanut Xuto; Nittaya Sinsuksai; Noppawan Piaseu; Dechavudh Nityasuddhi; Vorapong Phupong

Authors

Piyanut Xuto RN, PhD (Candidate), Faculty of Nursing, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Nittaya Sinsuksai RN, PhD. Assistant Professor, Faculty of Nursing, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Noppawan Piaseu RN, PhD. Associate Professor, Ramathibodi School of Nursing, Faculty of Medicine Ramathibodi Hospital, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Dechavudh Nityasuddhi PhD. Associate Professor, Department of Biostatistics, Faculty of Public Health, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Vorapong Phupong MD. Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Chulalongkorn University, Bangkok, Thailand.

Keywords:

น้ำหนักที่ขึ้นระหว่างตั้งครรภ์, กิจกรรมทางกาย, น้ำหนักเกินหลังคลอด, สตรีหลังคลอด, Gestational weight gain, Physical activity, Postpartum weight retention, Postpartum women

Abstract

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงบรรยายแบบศึกษาไปข้างหน้านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองเชิงเหตุผลเกี่ยวกับภาวะน้ำหนักเกินหลังคลอดของสตรีไทยในกรุงเทพมหานคร โดยกรอบแนวคิดมีพื้นฐานจากแบบจำลองปัจจัยทำนายภาวะอ้วน ใช้การสุ่มอย่างง่ายในการคัดเลือกสถานที่ในการเก็บข้อมูล ได้สตรีหลังคลอดจำนวน 223 คนที่พาบุตรมารับวัคซีน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม4 ฉบับ, แบบบันทึก 2 ฉบับ, และการวัดทางมานุษยวิทยา 2 ลักษณะ ประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามความรู้สึกซึมเศร้า แบบวัดความต้องการที่จะผอมในระยะหลังคลอดแบบสอบถามการสนับสนุนทางสังคม แบบบันทึกอาหารและกิจกรรมประจำวันและการวัดน้ำหนักและส่วนสูง ทดสอบแบบจำลองด้วยโปรแกรมลิสเรลโดยวิธีความน่าจะเป็นสูงสุด

ผลการวิเคราะห์พบว่า ร้อยละ 36 ของกลุ่มตัวอย่างมีน้ำหนักเกินหลังคลอดมากกว่า5กิโลกรัม (11 ปอนด์) ในเดือนที่ 6 หลังคลอด แบบจำลองมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และสามารถอธิบายความผันแปรของภาวะน้ำหนักเกินหลังคลอดได้ร้อยละ 33 โดยน้ำหนักที่ขึ้นระหว่างตั้งครรภ์มีอิทธิพลโดยตรงทางบวกต่อภาวะน้ำหนักเกินหลังคลอดได้มากที่สุด รองลงมาได้แก่ กิจกรรมทางกาย มีอิทธิพลโดยตรงทางลบต่อภาวะน้ำหนักเกินหลังคลอดผลการศึกษาบ่งชี้ว่าพยาบาลควรพัฒนากลวิธีในการควบคุมน