เปรียบเทียบความสามารถในการทำหน้าที่ สมรรถภาพสมอง และภาวะซึมเศร้า ในผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยเรื้อรัง ระหว่างผู้สูงอายุที่รับบริการในคลินิกโรคเรื้อรัง โรงพยาบาลเขาชะเมาเฉลิมพระเกียรติ ๘๐ พรรษา กับผู้สูงอายุที่ได้รับการดูแลในชุมชน

บทคัดย่อ

ปัญหาสุขภาพผู้สูงอายุ เป็นผลจากกระบวนการชราและโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถในการทำหน้าที่ สมรรถภาพสมอง
ภาวะซึมเศร้า ในผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยเรื้อรัง ระหว่างผู้สูงอายุที่รับบริการในคลินิกโรคเรื้อรัง โรงพยาบาลเขาชะเมาเฉลิมพระเกียรติ ๘๐ พรรษา กับผู้สูงอายุที่ได้รับการดูแลในชุมชน ในเขตพื้นที่อำเภอเขาชะเมา จังหวัดระยอง กลุ่มละ 52 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบประเมิน ADL, IADL, MMSE และ TGDS วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และ Independent Sample T-test

ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างทั้งสองกลุ่ม ส่วนใหญ่ อายุ 60-69 ปี ได้รับการดูแลกิจวัตรประจำวันจากญาติพี่น้อง มีภาวะพึ่งพิงปานกลาง ร้อยละ 5.80 ผู้สูงอายุที่รับบริการในคลินิกโรคเรื้อรัง มีภาวะสมองเสื่อม ร้อยละ 11.10 ส่วนผู้สูงอายุที่ได้รับการดูแลในชุมชน มีภาวะซึมเศร้า ร้อยละ 7.70 เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของภาวะสุขภาพผู้สูงอายุ พบว่า มีเพียงภาวะซึมเศร้า ที่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.001) โดยผู้สูงอายุที่รับบริการในคลินิกโรคเรื้อรัง มีค่าเฉลี่ยสูงกว่า ดังนั้น จึงควรพัฒนารูปแบบการดูแลผู้สูงอายุร่วมกันของชุมชนและโรงพยาบาลอย่างต่อเนื่อง