ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของนักวิชาการสาธารณสุข ระดับปฏิบัติการ ต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของนักวิชาการสาธารณสุขที่ปฏิบัติงานในหน่วยบริการปฐมภูมิจังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

         นักวิชาการสาธารณสุข ระดับปฏิบัติการที่มีทักษะในการปฏิบัติงานไม่เพียงพออาจส่งผลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานให้ได้มาตรฐานตามมาตรฐานวิชาชีพสาธารณสุข การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวางเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของนักวิชาการสาธารณสุข ระดับปฏิบัติการ ต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของนักวิชาการสาธารณสุขที่ปฏิบัติงานในหน่วยบริการปฐมภูมิ จังหวัดอุบลราชธานี เก็บข้อมูลจากผู้ปฏิบัติงานในจังหวัดอุบลราชธานีอย่างน้อย 1 ปี จำนวน 73 ราย โดยตอบแบบสอบถามด้วยตนเอง ระหว่างเดือนเมษายน-พฤษภาคม 2561 ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.79 สถิติที่ใช้ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Fisher’s Exact Test

         ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิง ร้อยละ 52.1 อายุเฉลี่ย 31.3 ± 5.0 ปีเงินเดือนเฉลี่ย 20,823.20 ± 4,432.90 บาทต่อเดือน ร้อยละ 21.9 สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท จากการศึกษาสมรรถนะที่ซ่อนอยู่ภายในตัวบุคคล พบว่า ร้อยละ 98.6 ปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต ร้อยละ 97.3 ปฏิบัติงานถูกต้องตามระเบียบ วินัยของข้าราชการ และร้อยละ 94.5 ปฏิบัติงานโดยเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตนการศึกษาสมรรถนะที่สังเกตได้ พบว่า ร้อยละ 97.3 ทำงานภายใต้พระราชบัญญัติวิชาชีพการสาธารณสุขชุมชน และร้อยละ 90.4 เห็นด้วยกับการที่องค์กรมีการกำหนดบทบาทผู้รับผิดชอบงานอย่างชัดเจน

ผลการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่า ทักษะในการทำงานของนักวิชาการสาธารณสุข ระดับปฏิบัติการ มีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการทำงานของนักวิชาการสาธารณสุขในหน่วยบริการปฐมภูมิ อย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ดังนั้น นักวิชาการสาธารณสุขควรเพิ่มสมรรถนะที่สังเกตได้ ได้แก่ ทักษะในการทำงานเพื่อยกระดับมาตรฐานของตนเองในการปฏิบัติงานในหน่วยบริการปฐมภูมิ และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน และการประสานความร่วมมือกับองค์กรต่าง ๆ ในชุมชน