ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรมของนักศึกษาหลักสูตรสาธารณสุขศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาทันตสาธารณสุข วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรมและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้เรื่องขบวนการปลอดเชื้อ การรับรู้โอกาสเสี่ยงของการเกิดโรคการรับรู้ความรุนแรงของการติดเชื้อ การรับรู้ประโยชน์ที่ได้รับเมื่อมีพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อ การรับรู้อุปสรรคในการปฏิบัติขบวนการปลอดเชื้อ และแรงจูงใจ กับพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรมของนักศึกษาหลักสูตรสาธารณสุขศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาทันตสาธารณสุข วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดขอนแก่นโดยการศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบพรรณนา  การเก็บข้อมูลโดยการใช้แบบสอบถาม ผลการวิจัยสรุปว่านักศึกษามีพฤติกรรมการทำให้ปราศจากเชื้อในภาพรวม อยู่ในระดับดีมาก โดยนักศึกษามีพฤติกรรมด้านการฉีดยาอย่างปลอดภัยมากที่สุด  รองลงมาคือพฤติกรรมการสวมอุปกรณ์ป้องกันตนเอง และพฤติกรรมการดูแลขยะภายในคลินิกทันตกรรม ตามลำดับ

          ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรม ระหว่างตัวแปร 2 ตัว (Bivariate Relationship) คือตัวแปรอิสระและตัวแปรตาม โดยใช้ค่าสถิติ Spearman’s rho (rs) พบว่า ตัวแปรต้นที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความผิดพลาดไม่เกินร้อยละ 5 ได้แก่ การรับรู้โอกาสเสี่ยงของการเกิดโรค มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง (r= 0.363 ; p-value =0.013) การรับรู้ความรุนแรงของการติดเชื้อ มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง (r= 0.480 ; p-value =0.001) การรับรู้ประโยชน์ที่ได้รับเมื่อมีพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อ มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง (r= 0.431 ; p-value =0.003) และการรับรู้อุปสรรคในการปฏิบัติขบวนการปลอดเชื้อ มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง (r= 0.542 ; p-value <0.001) ส่วนตัวแปรอื่นๆได้แก่ ความรู้เรื่องขบวนการปลอดเชื้อ และแรงจูงใจด้านสุขภาพ  พบว่าไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมขบวนการปลอดเชื้อในคลินิกทันตกรรม (p-value >0.05)