การดูแลผู้ป่วยหัวใจล้มเหลวเรื้อรังแบบสหสาขาวิชาชีพ ในคลินิกหัวใจล้มเหลวโรงพยาบาลนครปฐม

บทคัดย่อ

          กลุ่มอาการหัวใจล้มเหลวเป็นภาวะที่มีอัตราการเสียชีวิตและอัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำที่สูง การดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวโดยสหสาขาวิชาชีพ จะช่วยลดอัตราการนอนโรงพยาบาล และอัตราการเสียชีวิตดังกล่าวได้

          วัตถุประสงค์:  เพื่อศึกษาผลของการดูแลรักษาผู้ป่วยในคลินิกหัวใจล้มเหลวที่มีการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพ

          วิธีการศึกษา:  เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง (retrospective descriptive study) เก็บข้อมูลผู้ป่วยจากเวชระเบียนระหว่าง 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 ถึง 31 ตุลาคม พ.ศ. 2560 ที่เข้ามารับการรักษาในคลินิกหัวใจล้มเหลวในโรงพยาบาลนครปฐม

          ผลการศึกษา:  มีจำนวนผู้ป่วยทั้งหมด 71 คน ส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 30-60 ปี เป็นเพศชายร้อยละ 70.4 ผู้ป่วยส่วนใหญ่ร้อยละ 94.4 มีผลการทำงานของหัวใจช่วงซิสโทลีต่ำกว่าร้อยละ 40 ผู้ป่วยได้รับยาตามแนวทางการใช้ยาในผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว ได้แก่ ACEI/ARB, aldosterone antagonist, B-blocker, digoxin หรือในกลุ่มผู้ป่วยที่มีหัวใจเต้นผิดจังหวะชนิดหัวใจเต้นพลิ้ว (atrial fibrillation) ก็ได้รับยา warfarin การดูแลในคลินิกหัวใจล้มเหลว สามารถลดความรุนแรงของภาวะหัวใจล้มเหลวจากการประเมินโดยใช้  NYHA  functional  class  พบว่า  NYHA functional class III, IV มีอาการดีขึ้นเป็น class I, II ได้เกือบทั้งหมด มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น รวมทั้งสมรรถภาพการทำงานของหัวใจดีขึ้นอย่างชัดเจนที่เวลา 6 เดือนหลังเข้าคลินิก (p<0.01) ผู้ป่วย 67 คน มีอัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำที่เวลา 3, 6, และที่ 12 เดือน ลดลงร้อยละ 19.7, 25.3 และ 2.8 ตามลำดับ มีผู้ป่วยเสียชีวิต 4 ราย เสียชีวิตแบบไม่ทราบสาเหตุคิดเป็นร้อยละ 5.6 ซึ่งเป็นการเสียชีวิตที่บ้าน

          สรุป:  ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในคลินิกหัวใจล้มเหลวที่ได้รับการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพ  สามารถให้การดูแลรักษาได้ใกล้ชิด ช่วยลดความรุนแรงของอาการหัวใจล้มเหลว คุณภาพชีวิตดีขึ้น สมรรถภาพของหัวใจดีขึ้น และลดอัตราการนอนโรงพยาบาลซ้ำได้