Effectiveness of Drug Education and Counseling Programs by Pharmacists in Uncontrolled Hypertensive Patients at the Subdistrict Health Promoting Hospital
Keywords:
effectiveness of the program, pharmacist drug counseling, uncontrolled hypertensionAbstract
Hypertension can be controlled and its complications reduced by taking high blood pressure medication regularly and continuously. This quasi-experimental study was to compare medication adherence and blood pressure levels of patients before and after participating in a pharmacist-led medication education and counseling program. The sample consisted of 74 uncontrolled hypertensive patients at the Subdistrict Health Promotion Hospital, Det Udom District, Ubon Ratchathani Province, divided into an experimental group 37 patients and a control group 37 patients. The research tool was a pharmacist education and medication counseling program. The research instrument for collecting data were a personal information questionnaire, and a medication adherence assessment form for hypertensive patients. General data were analyzed using descriptive statistics. The mean values before and after using the program were compared using Paired t-test, Wilcoxon Signed Ranks test, Independent t–test, and Mann Whitney U Test with a significance level of .05
The results found that the majority of the sample group were female (54.10%), a mean age was 59.49 (S.D.=7.34) years, with comorbidities of hyperlipidemia (81.10%), and taking medication by themselves (91.90%). After using the program, the mean of medication adherence of the experimental group (X=3.95, S.D.=0.10) was higher than before using the program ( X=3.64, S.D.=0.14) and higher than the control group (X=3.69, S.D.=0.16). The mean systolic blood pressure level of the experimental group (X=141.46, S.D.=8.76) was lower than before using the program (X=147.43, S.D.=9.49) and lower than the control group (X=146.76, S.D.=8.09). The mean diastolic blood pressure of the experimental group (X=91.27, S.D.=6.44) was significantly lower than before using the program (X=95.59, S.D.=6.59) and lower than the control group (X=95.95, S.D.=4.37) (p<.001). Therefore, the pharmacist-led medication education and counseling program is an effective program that can be used for uncontrolled hypertensive patients.
Downloads
References
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2566). ข่าวเพื่อสื่อมวลชน. สืบค้นจาก: https://ddc.moph.go.th/brc/news.php?news=43037&deptcode=brc&news_views=3244
กองยุทธศาสตร์และแผน กระทรวงสาธารณสุข. (2560). สถิติสาธารณสุข 2560. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นจาก: http://www.pcko.moph.go.th/Health-Statistics/stratistics60.pdf
ทินณรงค์ เรทนู , มุกดา หนุ่ยศรี และนภาเพ็ญ จันทขัมมา. (2564). ผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานยาในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่ควบคุมระดับความดันโลหิตไม่ได้ อำเภอนาหว้า จังหวัดนครพนม. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 35(1), 90-107.
นันทิกานต์ หวังจิ, อุมาพร ปุญญโสพรรณ และไหมไทย ศรีแก้ว. (2558). ผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานยาต่อความร่วมมือในการรักษาด้วยยาและระดับความดันโลหิตในผู้สูงอายุมุสลิมที่ควบคุมระดับความดันโลหิตไม่ได้. การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 34 คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 835-846. สืบค้นจาก https://gsbooks.gs.kku.ac.th/58/the34th/pdf/MMO11.pdf
นิรัช สุดสังข์. (2559). ระเบียบวิธีวิจัยทางการออกแบบ. กรุงเทพมหานคร: โอเอสพริ้นติ้งเฮาส์.
นิตยาทิพย์ แสนแดง และชื่นจิตร โพธิศัพท์สุข. (2561). ผลของโปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมการใช้ยาในผู้สูงอายุโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง อําเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(3), 33-41.
บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางการพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 5). ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มีเดีย.
ปิยมนต์ รัตนผ่องใส, สุนีย์ ละกำปั่น และ ปาหนัน พิชยภิญโญ. (2559). ผลของโปรแกรมการให้ความรู้ในการใช้ยาต่อความฉลาดทางสุขภาพด้าน การใช้ยาและความร่วมมือในการใช้ยาของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้. วารสารสภาการพยาบาล, 31(4), 50-62.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กระทรวงสาธารณสุข. (2567). ข้อมูลระบบคลังข้อมูลด้านการแพทย์และสุขภาพ (Health Data Center : HDC). สืบค้นจาก: https://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/page.php?cat_id=b2b59e64c4e6c92d4b1ec16a599d882b
สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. (2562). แนวทางการรักษาโรคความดันโลหิตสูงในเวชปฏิบัติทั่วไป. สืบค้นจาก: http://www.thaihypertension.org/guideline.html
ศิริพร พรหมรัตน์, พนิตา ค้าผล และณัฏฐิญา ค้าผล. (2564). ผลของโปรแกรมสร้างความร่วมมือในการใช้ยาโดยใช้เภสัชกรรมทางไกลในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง. ไทยไภษัชยนิพนธ์, 17(1), 31-41.
สุพัตรา สิทธิวัง, ศิวพร อึ้งวัฒนา และเดชา ทำดี. (2563). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรม สุขภาพและระดับความดันโลหิตของผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้. พยาบาลสาร, 47(2), 85-97.
สุภาพร สุปินธรรม. (2566). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการใช้ยาต่อความร่วมมือในการใช้ยาของผู้ป่วยโรคเรื้อรังที่ได้รับบริการผ่านระบบเภสัชกรรมทางไกล โรงพยาบาลป่าซาง จังหวัดลำพูน. เภสัชกรรมคลินิก, 29(1), 51-64.
Bandura A. (1982). Self-efficacy: Mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-47.
Morisky, D.E., Ang, A., Krousel-Wood, M., & Ward H.J. (2008). Predictive validity of a medication adherence measure for hypertension control. Journal of Clinical Hypertension, 10(5), 348-354.
Prochaska, J. O., & Velicer, W. F. (1997). The transtheoretical model of health behavior change. American Journal of Health Promotion, 12(1), 38-48.
World Health Organization. (2023). Hypertension. Retrieved from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hypertension.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Sirindhorn College of Public Health Ubon Ratchathani Province
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร วารสารสาธารณสุขและสุขภาพศึกษา (Thai Journal of Public Health and Health Education) เป็นลิขสิทธิ์ของ วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดอุบลราชธานี
