ผลลัพธ์การให้ยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีนในผู้ป่วยติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด ในโรงพยาบาลมุกดาหาร

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

โรคติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด เป็นโรคที่มีอัตราการเสียชีวิตสูงเพื่อศึกษาผลการใช้ยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีน ในการรักษาผู้ป่วยติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด  เป็นการศึกษาแบบย้อนหลังเชิงวิเคราะห์ ศึกษาข้อมูลในเวชระเบียนของผู้ป่วยติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด ที่ได้รับการรักษาแบบผู้ป่วยใน โรงพยาบาลมุกดาหาร ระหว่างวันที่  1 มกราคม 2563 ถึง วันที่ 31 ธันวาคม 2563 เปรียบเทียบกลุ่มที่ได้รับยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีน กับกลุ่มที่ไม่ได้รับยา

ผลการศึกษา ข้อมูลผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์วิจัย 90 ราย เป็นกลุ่มที่ได้รับยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีนร่วมกับยาปฏิชีวนะ 46 ราย กลุ่มที่ไม่ได้ได้รับยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีนโดยได้ยาปฏิชีวนะอย่างเดียว 44 ราย พบว่ากลุ่มที่ได้รับยา เป็นเพศชาย 28ราย (ร้อยละ60.9) อายุเฉลี่ย(SD) 56.8 (13.2) ปี โรคประจำตัวพบ เบาหวาน 31 ราย (ร้อยละ 67.4) อาการทางคลินิกที่พบร่วมมากที่สุดคือภาวะไตวายเฉียบพลัน 23 ราย (ร้อยละ50.0) กลุ่มที่ไม่ได้รับยา เป็นเพศชาย 24 ราย (ร้อยละ54.5) อายุเฉลี่ย(SD) 55.0 (12.9) ปี โรคประจำตัวพบ เบาหวาน 24 ราย (ร้อยละ54.5) อาการทางคลินิกที่พบร่วมมากที่สุดคือภาวะไตวายเฉียบพลัน 23 ราย (ร้อยละ52.3) กลุ่มที่ได้รับยามีผู้ป่วยเสียชีวิต 4 ราย (ร้อยละ8.7) กลุ่มที่ไม่ได้รับยามีผู้เสียชีวิต 11 ราย (ร้อยละ25.0) มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = .038)

สรุป การได้รับยาไฮโดรคอร์ติโซนและไทอะมีน ร่วมกับยาปฏิชีวนะในการรักษา ผู้ป่วยติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด สามารถลดอัตราการตายได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

คำสำคัญ: การติดเชื้อเมลิออยโดสิสในกระแสเลือด, เมลิออยโดสิส, ไฮโดรคอร์ติโซน, ไทอะมีน