ผลของการฝึกความต้านทานของลิ้นต่อการเพิ่มความแข็งแรงของการบีบมือในผู้มีภาวะมวล กล้ามเนื้อน้อย: การศึกษาแบบไปข้างหน้า

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของการฝึกความต้านทานของลิ้นเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ต่อความแข็งแรงของการบีบมือและความดันของลิ้นในวัยกลางคนและผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงสูงต่อภาวะซาร์โคพีเนีย

รูปแบบและวิธีวิจัย : การศึกษานำร่องเชิงไปข้างหน้าแบบก่อน–หลัง ในผู้เข้าร่วมอายุ 55 ปีขึ้นไป ที่รับการดูแลในคลินิกผู้สูงอายุ จำนวน 38 คน ผู้เข้าร่วมทำแบบฝึกความต้านทานของลิ้นทุกวันต่อเนื่องเป็นเวลา
8 สัปดาห์ โดยวัดแรงบีบมือด้วยเครื่องไดนาโมมิเตอร์ และวัดความดันของลิ้นด้วยอุปกรณ์ Iowa Oral Performance Instrument ทั้งก่อนและหลังการฝึก รวมถึงการเก็บข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับภาวะโภชนาการ (โดยใช้แบบประเมิน Mini Nutritional Assessment: MNA) และระดับกิจกรรมทางกายของผู้เข้าร่วมด้วย ข้อมูลได้รับการวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาเพื่ออธิบายลักษณะของกลุ่มตัวอย่าง และสถิติเชิงอนุมานโดยใช้ t-test แบบจับคู่เพื่อตรวจสอบความแตกต่างของแรงบีบมือและแรงกดของลิ้นก่อนและหลังการฝึก กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ p<0.05

ผลการศึกษา : หลังการฝึก 8 สัปดาห์ แรงบีบมือเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 1.4±2.5 กิโลกรัม (p=0.002) และความดันของลิ้นเพิ่มขึ้น 6.0±9.1 กิโลปาสกาล (p<0.001) โดยผลลัพธ์ที่ชัดเจนพบในกลุ่มที่มีแรงบีบมือต่ำตั้งแต่เริ่มต้น โดยเฉพาะในผู้หญิง

สรุปผลการศึกษา : การฝึกความต้านทานของลิ้นช่วยเพิ่มสมรรถภาพของกล้ามเนื้อทั้งในช่องปากและทั่วร่างกายอย่างมีนัยสำคัญ วิธีนี้อาจช่วยเสริมการรักษาภาวะมวลกล้ามเนื้อน้อยแบบดั้งเดิม โดยช่วยให้การกลืนและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อโดยรวมดีขึ้น