ผลลัพธ์การให้บริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟารินขณะนอนโรงพยาบาลมหาสารคาม

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : ศึกษาผลลัพธ์การบริบาลเภสัชกรรมในการแก้ไขปัญหาจากการใช้ยา และปัจจัยที่มีแนวโน้มสัมพันธ์กับระดับ INR ของผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟารินขณะนอนรักษาในโรงพยาบาล

รูปแบบและวิธีวิจัย : การวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบตัดขวาง ให้การบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยที่ได้รับยาวาร์ฟารินทุกรายร่วมกับทีมสหวิชาชีพ ตั้งแต่1 กันยายน 2567 ถึง 31 มีนาคม 2568 ค้นหาปัญหาจากการใช้ยาและประเมินความรู้เรื่องยาวาร์ฟารินโดยการสัมภาษณ์ ประเมินค่างานเภสัชกรรมในการแก้ไขปัญหาจากการใช้ยา(SumRwDTP) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปSPSS version 26

ผลการศึกษา : ผู้ป่วย 527 ราย พบปัญหาจากการใช้ยา 221 ครั้ง เภสัชกรแก้ไขปัญหาจากการใช้ยาได้ 180 ครั้ง (ร้อยละ 81.45) พบมากคือ การปรับขนาดยาสูง แก้ไขได้ 62 ครั้ง (ร้อยละ 87.32), การเกิดอันตรกิริยากับยา อาหาร สมุนไพร แก้ไขได้ 34 ครั้ง (ร้อยละ 53.12) และความไม่ร่วมมือในการใช้ยาของผู้ป่วยแก้ไขได้ 46 ครั้ง (ร้อยละ 100) ในกลุ่ม INR เป้าหมาย 2.00-3.00 ค่า INR อยู่ในช่วงเป้าหมายเพิ่มขึ้นจากวันแรกร้อยละ 29.09 เป็นร้อยละ 78.81 ในวันกลับบ้าน และ ในกลุ่ม INR เป้าหมาย 2.50-3.50 พบว่าจากร้อยละ 12.50 เพิ่มเป็น 87.50 ปัจจัยที่มีแนวโน้มสัมพันธ์กับระดับ INR ได้แก่ การปรับขนาดยา ความไม่ร่วมมือในการใช้ยา และผู้ป่วยวาร์ฟารินรายเก่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุปผลการศึกษา : การบริบาลเภสัชกรรมช่วยแก้ไขปัญหาจากการใช้ยา ซึ่งเป็นปัจจัยที่มีแนวโน้มสัมพันธ์กับระดับ INR ร่วมกับมีระบบส่งต่อไปโรงพยาบาลเครือข่าย ช่วยให้ผู้ป่วยมีระดับ INR เข้าสู่ช่วงเป้าหมายมากขึ้น