ผลของกิจกรรมการสอนสุขภาพจิตที่เน้นการฝึกทักษะต่อการทำหน้าที่ทางสังคมของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน

บทคัดย่อ

         การวิจัยกึ่งทดลองนี้เพื่อเปรียบเทียบการทำหน้าที่ทางสังคมของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชนก่อนและหลังการทำกิจกรรมสุขภาพจิตศึกษาที่เน้นการฝึกทักษะและระหว่างกลุ่มที่ทำกิจกรรมสุขภาพจิตศึกษาที่เน้นการฝึกทักษะกับกลุ่มที่ทำกิจกรรมการดูแลตามปกติกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจิตเภทและผู้ดูแล 40 คนโดยจับคู่แล้วสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 20 คนกลุ่มทดลองได้รับการดูแลตามกิจกรรมสุขภาพจิตศึกษาทั้งหมด 6 ครั้งๆ ละ 45-60 นาทีได้แก่ 1) การมีส่วนร่วมทางสังคม 2) การสื่อสารระหว่างบุคคล 3) การมีกิจกรรมทางสังคม 4) กิจกรรมนันทนาการ 5) ความสามารถในการพึ่งพาตนเอง 6) ประสิทธิภาพในการพึ่งพาตนเอง 7) การจ้างงาน/อาชีพกลุ่มควบคุมทำกิจกรรมการดูแลตามปกติเครื่องมือวิจัยได้แก่ แบบประเมินการทำหน้าที่ทางสังคมแบบวัดทักษะการจัดการกับอาการและการบริหารจัดการยามีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค 0.94 และ 0.90 ตามลำดับวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบค่าทีด้วย independent t-test และ Paired t-test

             ผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยการทำหน้าที่ทางสังคมของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชนของกลุ่มทดลองหลังทำกิจกรรมสูงกว่าก่อนทำกิจกรรมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และค่าเฉลี่ยการทำหน้าที่ทางสังคมของผู้ป่วยจิตเภทของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05