การรับรู้ความสามารถของตนเองและความคาดหวังต่อผลลัพธ์ของการนำเครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ไปใช้ในการควบคุมและป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง
คำสำคัญ:
ความรู้, โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง, นักศึกษาสถาบันพระบรมราชชนกบทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยเชิงปริมาณแบบภาคตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง และความคาดหวังต่อผลลัพธ์ในการนำเครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ไปใช้ควบคุมและป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในนักศึกษาสถาบันพระบรมราชชนก ทำการเลือกตัวอย่างที่มีลักษณะตามเกณฑ์ต่อเนื่องจนครบจำนวน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักศึกษาที่กำลังศึกษาในคณะพยาบาลศาสตร์ คณะสาธารณสุขและสหเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก จำนวน 5,427 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบบันทึกข้อมูลทั่วไปและแบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเองและความคาดหวังต่อผลลัพธ์ของการใช้เครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สีไปใช้ควบคุมและป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง โดยค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคแบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย ผลการศึกษาพบว่าเมื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าคะแนนเฉลี่ยของการรับรู้ความสามารถของตนเอง และความคาดหวังต่อผลลัพธ์ในการนำเครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ไปใช้ควบคุมและป้องกันโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง พบว่านักศึกษาเพศชาย อายุ 21 ปี เป็นนักศึกษาคณะแพทยศาสตร์ ชั้นปีที่ 3 มี ประสบการณ์การใช้เครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สี เคยใช้เครื่องมือปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ในการพัฒนาเป็นแบบสอบถามการวิจัย และเข้าร่วมกิจกรรม “พบอธิการบดีวิชัย” แบบเผชิญหน้าในพื้นที่วิทยาลัยมีค่าคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด และแตกต่างจากกลุ่มอื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<.001
เอกสารอ้างอิง
ชาญวิทย์ คำเจริญ, และ ขวัญหทัย กวดนอก. (2566). การพัฒนาปฏิบัติการฟิสิกส์พื้นฐานด้วยการใช้สื่อจำลองโต้ตอบเสมือนจริง. วารสารบรรณศาสตร์ มศว., 16(2),51-61.
ตรีภพ เลิศบรรณพงษ์. (2558). การจัดการเรียนการสอนแพทยศาสตร์ด้วยสถานการณ์จำลอง (Simulation Based Medical Education). เวชบันทึกศิริราช, 8(1), 39-46.
เพ็ญพรรณ พิทักษ์สงคราม, ณรงค์ ใจเที่ยง, วิชัย เทียนถาวร, ดุสิต สกุลปิยะเทวัญ, และ จุฬารัตน์ ห้าวหาญ. (2025). ผลของสถานการณ์จำลอง “Meet the PBRI President” ต่อความรู้ในการป้องกันและควบคุม โรคไม่ติดต่อเรื้อรังในนักศึกษาสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารสุขภาพและการศึกษาพยาบาล, 31(1), 108-123.
ยุพเรศ พญาพรหม. (2019). การพัฒนารูป แบบกิจกรรมส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนของนักศึกษาพยาบาลในการให้ความรู้เพื่อสร้างเสริมสุขภาพแก่ผู้สูงอายุในชุมชน. Journal of Education Studies, Chulalongkorn University, 47(4), 386-406.
วิชัย เทียนถาวร, และ ณรงค์ ใจเที่ยง. (2565).บทบาทการดําเนินงานการผลิตบัณฑิตด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพในทศวรรษหน้าของสถาบันพระบรมราชชนก.วารสารสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 5(1), 236-246.
ศิริพร จิรวัฒน์กุล, นันทพันธ์ ชินล้ำประเสริฐ, ประณีต ส่งวัฒนา, วรรณี เดียวอิศเรศ, วารุณี ฟองแก้ว, และสมพร รุ่งเรืองกลกิจ. (2012). วิชาชีพการพยาบาล: ความหมายเชิงเพศภาวะ. The Journal of Thailand Nursing and Midwifery Council, 26(2), 26-26.
อาซูวันนา ลาวัลย์วุธ, อารีณี ยุปูลา, อาคิรา ภิรมย์รักษ์, อาภาวรรณ แก้วพิทักษ์, อธิวัฒน์ เมืองพูล, และจิรานุวัฒน์ ชาญสูงเนิน. (2568). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อความรู้ในการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุสมผลของนักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาศาสตร เทคโนโลยี และนวัตกรรม มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 4(1), 28-38.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191-215.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Prentice-Hall.
Mattout, S. K., Shah, B. M., Khan, M. M., Mitwally, N. A., Al Aseri, Z. A., & Yousef, E. M. (2023). Realistic simulation case scenario as a vertical integration teaching tool for medical students: A mixed methods study. Journal of Taibah University Medical Sciences, 18(6), 1536.
Nicki, M., Huber, S.A., Sommerhoff, D., Codrenu, E., Ufer, S., & Seidel, T. (2022). Video-based simulations in teacher education: The role of learner characteristics as capacities for positive learning experiences and high performance. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 19, 5. https://doi.org/10.1186/s41239-022-00351-9
Taha, A. A., Jadalla, A., Bin Ali, W., Firkins, J., Norman, S., & Azar, N. (2021). Structured simulations improves students’ knowledge acquisition and perceptions of teaching effectiveness: A quasi‐experimental study. Journal of clinical nursing, 30(21-22), 3163-3170.
Thongpo, P., & Udomchaikul, K. (2020). ผลของโปรแกรมอบรมการช่วยชีวิตต่อความรู้การรับรู้สมรรถนะของตนเองในการช่วยชีวิตและความสามารถในการกดหน้าอกของนักศึกษาพยาบาล. Nursing Research and Innovation Journal, 26(1), 107-121.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสุขภาพและการศึกษาพยาบาล
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารสุขภาพและการศึกษาพยาบาล ซึ่งดำเนินการโดยวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการวารสารสุขภาพและการศึกษาพยาบาล หรือวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
