การพัฒนาระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบมีส่วนร่วม สำหรับผู้สูงอายุ โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ในพื้นที่ อำเภอแก้งสนามนาง จังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

ปัจจุบันการแพทย์ทางไกลมีบทบาทสำคัญในการเข้าถึงบริการสุขภาพ โดยเฉพาะกลุ่มผู้สูงอายุโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง การแพทย์ทางไกลต้องพัฒนาให้มีความเหมาะสม ซึ่งวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อตามระยะของการวิจัย ดังนี้ 1) ศึกษาบริบทและความจำเป็นของผู้ใช้ระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบมีส่วนร่วม สำหรับผู้สูงอายุโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง  2) พัฒนาระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบมีส่วนร่วมฯ และ 3) ประเมินผลลัพธ์การใช้ระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบ   มีส่วนร่วมฯ กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้สูงอายุโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง จำนวน 206  คน และ บุคลากรสาธารณสุขร่วมกับบุคลากร      ในชุมชน จำนวน 23 คน เครื่องมือที่ใช้คือระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบมีส่วนร่วมสำหรับผู้สูงอายุโรคไม่ติดต่อเรื้อรังที่พัฒนาขึ้น ระยะเวลาดำเนินการ 3 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย สถิติพรรณนา การวิเคราะห์เนื้อหา และ สถิติ Wilcoxon signed-rank test ผลการศึกษา 1) ผู้สูงอายุร้อยละ 100 ไม่รู้จักระบบการแพทย์ทางไกล ขาดการเข้าถึงอุปกรณ์ในการสื่อสาร 2) ระบบการแพทย์ทางไกลที่พัฒนาขึ้นมีจุดให้บริการ 3 จุด คือ จุดบริการในชุมชน จุดบริการในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และ จุดบริการในโรงพยาบาล และ 3) ผลลัพธ์การใช้ระบบบริการการแพทย์ทางไกลแบบมีส่วนร่วมฯ ผลลัพธ์ด้านสุขภาพ ได้แก่ ผู้สูงอายุโรคเบาหวานที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผู้สูงอายุโรคเบาหวานที่ควบคุมความดันโลหิตได้ตามเกณฑ์ โดยค่าความดันโลหิตค่าบนและค่าล่างก่อนและหลังมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และ ผลลัพธ์ด้านความพึงพอใจ พบว่ามีความพึงพอใจทุกด้านอยู่ในระดับสูง ส่วนบุคลากรพบความ  พึงพอใจด้านผลลัพธ์และด้านกระบวนการการดำเนินโครงการอยู่ในระดับสูง จากผลการศึกษาสรุปได้ว่า ระบบที่พัฒนาขึ้นสามารถบูรณาการเข้ากับบริการสุขภาพในชุมชน และก่อให้เกิดการดำเนินงานแบบภาคีเครือข่าย