ประสิทธิผลของการส่งเสริมการบริโภคอาหารวัยผู้สูงอายุในคลินิกผู้สูงอายุ โรงพยาบาลสุรินทร์

บทคัดย่อ

บทนำ: ปัญหาทางสุขภาพผู้สูงอายุเกี่ยวกับโภชนาการส่วนใหญ่เกิดจากภาวะขาดสารอาหารในอดีต ก่อนเข้าสู่วัยสูงอายุ เช่น ปัญหาขาดโภชนาการ หรือปัญหาโภชนาการเกิน เช่น ภาวะ ไขมันในเลือดสูง, โรคความดันโลหิตสูง, เบาหวาน, โรคอ้วน, หรือใจขาดเลือด, โรคเก้าท์, ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับการบริโภคอาหารจึงมีส่วนทำให้เกิดปัญหาทางโภชนาการในผู้สูงอายุได้
วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความรู้และวิธีปฏิบัติตัวการบริโภคอาหารในคลินิกผู้สูงอายุ และเพื่อเปรียบเทียบ วิธีปฏิบัติตัวการบริโภคอาหารของผู้สูงอายุก่อนและหลังให้ความรู้ด้านโภชนาการ
วิธีการศึกษา: เป็นการวิจัยแบบทดลองเบื้องต้น (Pre Experiment research) กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วย ผู้สูงอายุในคลินิกผู้สูงอายุโรงพยาบาลสุรินทร์ โดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง 30 คน เครื่องมือ,ที่ใช้ ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามซึ่งประกอบด้วยข้อมูลทั่วไปของผู้สูงอายุชื่อเพศอายุระดับ การศึกษา อาชีพ รายได้ ข้อมูลเกี่ยวกับห้องปฏิบัติการ การวัดเจตคติและการปฏิบัติตัว เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างระหว่างวันที่ 1 สิงหาคม ถึง 30 กันยายน 2553 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติวิเคราะห์ ได้แก่ t-test
ผลการศึกษา: ผู้สูงอายุส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 60 ช่วงอายุระหว่าง 70-79 ปี มีการศึกษาระดับ มัธยมศึกษาร้อยละ 53 ประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นส่วนใหญ่ ร้อยละ 50 มีรายได้เฉลี่ย 3,000 บาทต่อเดือน มีสถานภาพคู่ ผู้สูงอายุต้องการดูแลและเอาใจใส่ โดยให้ความรู้และ การปฏิบัติตัวต่อการบริโภคอาหารที่เหมาะสมสำหรับวัยผู้สูงอายุ หลังการให้ความรู้โดย ใช้ตัวอย่างอาหารเป็นสื่อในการสอนเพื่อให้ผู้สูงอายุมีความรู้และเช้าใจง่ายขึ้น ผลของการ ส่งเสริมการบริโภคอาหารวัยผู้สูงอายุในคลินิกผู้สูงอายุ หลังการได้รับการส่งเสริมการบริโภค อาหารมีค่าสูงกว่าก่อนให้ความรู้ด้านโภชนาการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
สรุป: ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการส่งเสริมการบริโภคอาหารในคลินิกผู้สูงอายุ ทำให้ผู้สูงอายุ ปฏิบัติตัวและมีพฤติกรรมในการดูแลตนเองดีขึ้น สามารถเลือกรับประทานอาหารที่มี ประโยชน์และเหมาะสมกับวัยได้ ทั้งนี้เพื่อช่วยส่งเสริมสุขภาพ จึงควรสนับสนุนให้มีการ ส่งเสริมการบริโภคในคลินิกผู้สูงอายุต่อไป