ความชุกของโรคสมาธิสั้นโรงพยาบาลสุรินทร์

บทคัดย่อ

เหตุผลของการวิจัย: โรคสมาธิสั้นหรือ Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) จัดเป็นโรคในกลุ่ม Neurobehavioral Disorder ของเด็กที่พบบ่อยที่สุดใน เด็กวัยเรียน มีผลกระทบต่อเด็กทั้งในด้านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ ปัญหาพฤติกรรม การศึกษาความชุกของโรคน่าจะช่วยให้ตระหนักถึงการ วินิจฉัยโรคได้เร็ว และมีการดูแลรักษาที่เหมาะสม
วัตถุประสงค์: เพื่อหาความชุกของโรคและศึกษาเปรียบเทียบระหว่าง เพศ อายุ และความถี่ในการมาพบแพทย์ ของผู้ป่วยในโรงพยาบาลสุรินทร์
วิธีการศึกษา: การศึกษาย้อนหลัง (Retrospective Descriptive Study) โดยศึกษาจากจาก บันทึกเวชระเบียนคลินิกของผู้ป่วยอายุ 1 ถึง 15 ปี ที่เข้ารับการตรวจรักษา ที่งานผู้ป่วยนอก ของโรงพยาบาลสุรินทร์ โดยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค สมาธิสั้นตาม DSM IV และได้รับการซักประวัติของเด็กและครอบครัว ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ 1 มกราคม 2551 ถึง 31 ธันวาคม 2551 การ วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติศาสตร์โดยใช้ความถี่ และจำนวนร้อยละ
ผลการศึกษา: จำนวนผู้ป่วย 244 คน จากจำนวนผู้ป่วยทั้งหมด 31,919 คน ซึ่งเป็นผู้ป่วยที่ มีอายุ 1 ถึง 15 ปี ที่เข้ารับบริการที่งานผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลสุรินทร์ ได้ รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคสมาธิสั้น คิดเป็นความชุกร้อยละ 0.76 (95% CI 0.67- 0.86)ของผู้ป่วยที่มีอายุ 1 ถึง 15ปี และคิดเป็นความชุกร้อยละ 52.47ของ ผู้ป่วยที่มาตรวจรักษาในแผนกจิตเวชเด็กและวัยรุ่นทั้งหมด โดยมีอัตราส่วน เพศชายต่อเพศหญิงเท่ากับ 3.6:1 อายุผู้ป่วยที่พบมากที่สุดคือ อายุ 11 ปี อายุเฉลี่ยของผู้ป่วย คือ อายุ 10.23 ปี และความถี่เฉลี่ยในการมาพบแพทย์ คือ 3.22 ครั้งต่อปี
สรุป: ความชุกของโรคสมาธิสั้นในคลินิกจิตเวช พบเพียงร้อยละ 0.76 ส่วนใหญ่ มาพบแพทย์เพียงครั้งเดียว จึงควรหาวิธีการสร้างความตระหนักถึงโรค สมาธิสั้นเพิ่มขึ้นเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยได้เร็วขึ้น และรับการ รักษาช่วยเหลือที่เหมาะสม
คำสำคัญ: โรคสมาธิสั้น, ความชุกของโรคสมาธิสั้น