ไพโอเจนิก แกรนูโลมาที่กระพุ้งแก้ม : รายงานผู้ป่วย 1 ราย

บทคัดย่อ

     ไพโอเจนิก แกรนูโลมา เป็นรอยโรคของหลอดเลือดที่มีลักษณะคล้ายเนื้องอก ที่พบได้บ่อยในช่องปาก รอยโรคนี้มักพบบ่อยในวัยเด็กและวัยรุ่น โดยจะพบในเพศหญิงมากกว่าชาย รอยโรคในช่องปากส่วนใหญ่พบที่บริเวณเหงือก พบรอยโรคนี้ได้บ้างที่กระพุ้งแก้ม โดยมักจะเป็นติ่งเนื้อที่มีก้านสีแดง โดยมากเกิดจากการระคายเคืองเฉพาะที่ บทความนี้เป็นการรายงานผู้ป่วยชายไทยอายุ 58 ปี มีประวัติ กลุ่มอาการเนโฟรทิคมาด้วยอาการสำคัญ คือ มีติ่งเนื้อสีแดงที่แก้มด้านขวามาประมาณ 10 วัน ตรวจ ทางคลินิกพบมีติ่งเนื้อยื่นสีแดงสดมีก้าน อยู่บริเวณใกล้กับด้านสบของฟันกรามบนชี่ทีหนึ่งที่มีลักษณะ ยอดปมฟันคม ขนาด 5 X 10 มิลลิเมตร คลำดูไม่มีการเต้นเป็นจังหวะของเนื้อเยื่อด้านใต้ และกดไม่ซีด การวินิจฉัยโรคเบื้องต้น จากการซักประวัติและการตรวจทางคลินิก ให้การวินิจฉัยแยกโรค คือ ไพโอเจนิก แกรนูโลมา และรอยโรคไฟโบรมาที่เกิดจากการระคายเคืองหรือติ่งเนื้อไฟโบรเอพิทิเลียลได้รับการรักษา โดยการผ่าตัดออกทั้งหมดแบบอนุรักษ์พร้อมกับส่งตรวจชิ้นเนื้อทางจุลพยาธิวิทยา พบว่าองค์ประกอบ ส่วนใหญ่เป็นหลอดเลือดขนาดเล็กจำนวนมาก มีลักษณะเฉพาะเป็น "โลบิวลาร์ แคพิลลารี ฮีแมงจิโอมา" จึงให้การวินิจฉัยขั้นสุดท้ายเป็นไพโอเจนิก แกรนูโลมา หรือโลบิวลาร์ แคพิลลารี ฮีแมงจิโอมา จากนั้น กำจัดสาเหตุโดยทำการกรอลบปุ่มฟันที่คมออก ร่วมกับให้ยาระงับปวดภายใน 1-2 วันแรกหลังผ่าตัด ร่วมกับการให้ทันตสุขศึกษาและติดตามผลการรักษาเป็นเวลา 7 วัน พบการหายของแผลตามปกติ ส่วน การติดตามผลการเกิดซ้ำของรอยโรคควรมีการนัดติดตามผลเป็นระยะต่อไป