ประสิทธิภาพของการเจาะคอน้อยกว่า 10 วันหลังใส่ท่อช่วยหายใจในผู้ป่วยสมองบาดเจ็บรุนแรงจากอุบัติเหตุในโรงพยาบาลบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

บทนำ: ผู้ป่วยสมองบาดเจ็บรุนแรงจากอุบัติเหตุไม่รู้สึกตัวต้องใส่เครื่องช่วยหายใจทางปาก ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเช่นภาวะปอดติดเชื้อ มีการศึกษาพบว่าการเจาะคอเร็วขึ้นสามารถช่วยในการหย่าเครื่องช่วยหายใจได้เร็วรวมถึงลดการติดเชื้อในปอดได้ แต่ยังไม่มีการศึกษาในประเทศไทย
วัตถุประสงค์: ศึกษาระยะเวลาในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ (T-piece weaning) และอุบัติการณ์การเกิดปอดติดเชื้อ (Pneumonia) เมื่อผู้ป่วยได้รับการเจาะคอ (tracheostomy) ในระยะเวลาที่ต่างกัน
วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษา Therapeutic research รูปแบบ Ambi-spective observational cohortdesign ในผู้ป่วยสมองบาดเจ็บรุนแรงจากอุบัติเหตุที่ได้รับการเจาะคอในระยะเวลาต่างกัน ตั้งแต่มกราคม 2562 ถึงมิถุนายน 2564 แบ่งกลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการเจาะคอหลังใส่ท่อช่วยหายใจน้อยกว่า 10 วัน เทียบกับกลุ่มที่ได้รับการเจาะคอตั้งแต่ 10 วันขึ้นไป ศึกษาหาความแตกต่างของระยะเวลาหย่าเครื่องช่วยหายใจและอัตราการเกิด ปอดติดเชื้อ
ผลการศึกษา: มีผู้เข้ารับการศึกษา 100 คน เป็นผู้ป่วยที่ได้รับการเจาะคอน้อยกว่า 10 วันจำนวน 47 คน เจาะคอตั้งแต่ 10 วันขึ้นไปจำนวน 53 คน เป็นเพศชาย 80% อายุเฉลี่ย 39 ปี ผู้ป่วยที่ได้รับการเจาะคอน้อยกว่า 10 วัน หย่าเครื่องช่วยหายใจได้เร็วกว่าเฉลี่ย 1.49 วันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และลดอัตราการเกิด pneumonia ลงได้ 21% โดยมี NNP (number needed to prevent) เท่ากับ 4.76
สรุป: ผู้ป่วยสมองบาดเจ็บรุนแรงที่ได้รับการใส่เครื่องช่วยหายใจทางปากควรได้รับการเจาะคอภายใน 10 วัน เนื่องจากจะทำให้หย่าเครื่องช่วยหายใจได้เร็วและลดการเกิดปอดติดเชื้อได้