รูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบ โรงพยาบาลบุรีรัมย์
Main Article Content
บทคัดย่อ
หลักการและเหตุผล: อุบัติเหตุจราจรเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ สังคม และเศรษฐกิจ จากสถิติปีงบประมาณ 2563 – 2565 พบว่า ประเทศไทยมีอัตราการเสียชีวิตสูงสุดในอาเซียน โรงพยาบาลบุรีรัมย์ พบว่ามากกว่าร้อยละ 80 ของผู้ป่วยอุบัติเหตุเป็นผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บหลายระบบ มีอัตราตายสูง การพยาบาลที่ห้องฉุกเฉินมีรูปแบบการพยาบาลที่ไม่ชัดเจน ทำให้การประเมินผู้ป่วยได้ไม่ครอบคลุม
วัตถุประสงค์: 1) เพื่อพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบ 2) เพื่อศึกษาผลลัพธ์ของการใช้รูปแบบการพยาบาลเปรียบเทียบก่อนและหลังพัฒนา 3) เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจของผู้ป่วย/ญาติ 4) เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจของพยาบาล
รูปแบบการวิจัย: เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) ในหน่วยงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลบุรีรัมย์ ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2567 ถึง 30 ธันวาคม พ.ศ. 2567
วิธีการศึกษา: ดำเนินการวิจัย 3 ระยะ คือ 1) ศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหา สังเกต สัมภาษณ์ผู้ปฏิบัติงาน ผู้ป่วยและญาติ ทบทวนเวชระเบียน และทบทวนอุบัติการณ์ 2) พัฒนารูปแบบการพยาบาลโดยประยุกต์ใช้แนวคิด IOWA model ทดสอบประสิทธิภาพ จัดอบรมวิธีใช้รูปแบบการพยาบาลที่พัฒนาขึ้น และนำไปทดลองปฏิบัติ 3) สรุปและประเมินผลการใช้รูปแบบการพยาบาล กลุ่มตัวอย่างมี 3 กลุ่ม คือ 1) พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในห้องฉุกเฉิน จำนวน 40 คน 2) ผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบก่อนพัฒนาจากการสืบค้นแฟ้มประวัติ จำนวน 50 คน และ3) ผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบหลังพัฒนา จำนวน 50 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) คู่มือการใช้รูปแบบการพยาบาล 2) เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกสมรรถนะ แบบประเมินความพึงพอใจของพยาบาลในการใช้รูปแบบการพยาบาล และแบบประเมินความพึงพอใจของผู้ป่วยของผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบ/ญาติหลังได้รับการพยาบาลตามรูปแบบที่พัฒนาขึ้น ตรวจสอบเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติ t- test
ผลการศึกษา: 1) ได้รูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบตามกระบวนการดูแลตั้งแต่แรกรับจนจำหน่ายจากห้องฉุกเฉิน 2) ผลลัพธ์ของการใช้รูปแบบการพยาบาลเปรียบเทียบก่อนและหลังพัฒนา พบว่า หลังการพัฒนาพยาบาลมีสมรรถนะการดูแลผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบเพิ่มขึ้น หลังการใช้รูปแบบการพยาบาลตัวชี้วัดผลลัพธ์ทางการพยาบาลส่วนใหญ่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< 0.05) 3) ความพึงพอใจของพยาบาลในการใช้รูปแบบการพยาบาลโดยรวมอยู่ในระดับมาก (Mean= 3.97, SD= 0.55) 4) ความพึงพอใจของผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบ/ญาติหลังได้รับการพยาบาลตามรูปแบบที่พัฒนาขึ้น โดยรวมอยู่ในระดับมาก (Mean= 4.14, SD= 0.52)
สรุป: รูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุจราจรบาดเจ็บหลายระบบสามารถทำให้การทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น ช่วยให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลรักษาได้ครอบคลุม เพิ่มโอกาสรอดชีวิต
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงคมนาคม. ข้อมูลอุบัติเหตุบนโครงข่ายถนนของกระทรวงคมนาคม ประกอบด้วย อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นบนถนนทางหลวง ทางหลวงชนบท และทางด่วน. [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 28 มิถุนายน 2566]. ค้นได้จาก:URL: อุบัติเหตุบนโครงข่ายถนนของกระทรวงคมนาคม - อุบัติเหตุทางถนน ปี 2564 - MOT Data Catalog.
กลุ่มงานอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน โรงพยาบาลบุรีรัมย์. ข้อมูลสถิติผู้ป่วยอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน ปี 2566 : กลุ่มการพยาบาล. บุรีรัมย์ : โรงพยาบาลบุรีรัมย์ ; 2566. (เอกสารอัดสำเนา).
Sarcevic A, Marsic I, Burd RS. Teamwork Errors in Trauma Resuscitation .ACM Trans Comput Hum Interact 2012;19(2):1-30, https://doi.org/10.1145/2240156.2240161
วาโร เพ็งสวัสดิ์. การวิจัยพัฒนารูปแบบ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร. 2563;2(4):2-15.
Rutledge P, Hogg JLC. In‐Depth Interviews. J Media Psychol 2020;1-7. DOI:10.1002/9781119011071.iemp0019
Titler MG, Kleiber C, Steelman VJ, Rakel BA, Budreau G, Everett LQ, et al. The Iowa Model of Evidence-Based Practice to Promote Quality Care. Crit Care Nurs Clin North Am 2001;13(4):497-509. PMID: 11778337
Beyea SC. Slattery MJ. Evidence-based practice in nursing: A guide to successful implementation. Evidence-based practice in nursing: A guide to successful implementation. Marblehead, MA : HCPro, Inc. ; 2006.
National Health and Medical Research Council. A guide to the development, Implement and evaluation of clinical practice guidelines. Canberra : Commonwealth of Australia ; 1999.
Borkowicz P. (2020). Likert Scales in Surveys: definition, examples & how to use them. [Intetnet]. [Cited 2024 Jan 20]. Available from:URL:https://survalyzer.com/likert-scale-survey/.
ดวงกมล สุวรรณ์, วิภา แซ่เซี้ย, ประณีต ส่งวัฒนา. ผลของการใช้รูปแบบการพยาบาลแบบการจัดการรายกรณีต่อผลลัพธ์การดูแลในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ. วารสารสภาการพยาบาล. 2561;33(4):33-45.
Heinrich-Heine-Universität Düsseldorf. (2020). G*Power 3.1.9.6 for Mac OS X 10.7 to 15*. [Internet]. [Cited 2024 Jan 12]. Available from:URL:https://gpower.macupdate.com.
วัชชรีภรณ์ รัตรสาร, ณัฐกานต์ บุญโก่ง, ปิติวดี กิ่งมณี. การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ โรงพยาบาลสุรินทร์. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ 2565;37(3):707-18.
สุภัททา ปิณฑะแพทย์. การสัมภาษณ์เพื่อการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารพัฒนาธุรกิจและอุตสาหกรรม 2564; 1(3):1-3.
ศศิมา สุขสว่าง. GROW Model โมเดลสำหรับการโค้ช. [อินเตอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2567]. ค้นได้จาก:URL: GROW Model โมเดลสำหรับการโค้ช โดยศศิมา สุขสว่าง.
กรกต ปล้องทอง, บริบูรณ์ เชนธนากิจ, บวร วิทยชำนาญกุล, ปริญญา เทียนวิบูลย์, พิชญุตม์ ภิญโญ, ธีรพล ตั้งสุวรรณรักษ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาที่ผู้ป่วยอยู่ในแผนกฉุกเฉินนานมากกว่า 6 ชั่วโมง. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 2564;16(3):381-90.
เกตุแก้ว นิลยาน, สมพันธ์ หิญชีระนันทน์, ปราณี มีหาญพงษ์. ผลของการนิเทศตามโมเดลการโค้ชแบบสมาร์ทของหัวหน้าหอผู้ป่วยต่อการปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพที่โรงพยาบาลของรัฐระดับทุติยภูมิแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์ 2564;17(2):74-88.
วรรณิภา เสนุภัย พนิดา เตชะโต, สิริพร ดำน้อย. การพัฒนาแนวปฏิบัติทางการพยาบาลผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลสงขลานครินทร์. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ 2562;11(3):104-116.
พัทยา งามหอม. การพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยบาดเจ็บรุนแรง แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลยโสธร. ยโสธรเวชสาร 2566;25(2):17-34.