ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติภายหลังจำหน่ายของผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19

Main Article Content

พรอุมา ทองรอด
ศากุล ช่างไม้
พัชราภรณ์ อารีย์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติและความสัมพันธ์ระหว่างโรคร่วม ความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน ความรอบรู้ทางสุขภาพเกี่ยวกับการป้องกันการติดเชื้อโควิด 19 กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติของผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19 ที่โรงพยาบาลผู้สูงอายุบางขุนเทียน


วิธีการดำเนินการวิจัย: การวิจัยเชิงบรรยายแบบหาความสัมพันธ์ โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติของแวกนิลด์และยัง  กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19 หลังจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลผู้สูงอายุบางขุนเทียน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย จำนวน 88 ราย ตามเกณฑ์ที่กำหนด เครื่องมือวิจัยได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามโรคร่วม แบบสอบถามความรอบรู้ทางสุขภาพในการป้องกันการติดเชื้อโควิด 19 ของผู้สูงอายุ และแบบประเมินการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติ ผ่านการพิจารณาความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่มีความเชี่ยวชาญเรื่องการติดเชื้อโควิด 19 จำนวน 5 ท่าน หลังจากนั้นนำมาหาค่าความเที่ยงโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาครอนบาคเท่ากับ 0.69, 0.99 และ 0.99 ตามลำดับส่วนแบบประเมินกิจวัตรประจำวันเป็นแบบประเมินที่เป็นมาตรฐาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมน


ผลการวิจัย: พบว่า กิจวัตรประจำวันมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติในระดับปานกลาง(r =0.345) และความรอบรู้ด้านสุขภาพมีความสัมพันธ์กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติทางบวกในระดับสูง(r =0.748) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วนโรคร่วมไม่มีความสัมพันธ์กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติ


สรุปผลการวิจัย: กิจวัตรประจำวันและความรอบรู้ด้านสุขภาพมีความสัมพันธ์กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติภายหลังจำหน่ายของผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19 ดังนั้น การส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ และกิจวัตรประจำวันในผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19 สามารถช่วยส่งเสริมให้ผู้สูงอายุช่วยเหลือตนเองได้ นำไปสู่           การฟื้นตัวสู่ภาวะสุขภาพปกติ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทองรอด พ. . ., ช่างไม้ ศ. ., & อารีย์ พ. . (2025). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการฟื้นคืนสู่ภาวะปกติภายหลังจำหน่ายของผู้สูงอายุหลังติดเชื้อโควิด 19 . วารสารโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์, 21(1), 61–80. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/JCP/article/view/270757
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิติยากร คล่องดี, กิรณา สีนิล. การพยาบาลผู้ป่วยโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019 ที่มีภาวะหายใจลำบากเฉียบพลัน. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2565;40(1):7-15.

กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 สำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2566.

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รายงานโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2566.

World Health Organization (WHO). Coronavirus disease 2019 (COVID-19) situation report [Internet]. 2024 [cited 2023 Aug 2]. Available from: https://www.who.int/thailand/emergencies/novel-coronavirus-2019/situation-reports

ปราโมทย์ ถ่างกระโทก, ขวัญศิริ พรหมอินทร์, ณัฐชยา พลาชีวะ, พัชรธิดา พินรัตน์. การดูแลผู้สูงอายุในชุมชนที่มีอาการหลงเหลือหลังติดเชื้อโควิด 19 ในระยะยาว: กรณีศึกษา. รามาธิบดีเวชสาร 2565;45(2):28-42.

กุลวดี กุลสุนทร, เกศรินทร์ วิงพัฒน์, โชติ บดีรัฐ. แนวทางการดูแลผู้สูงอายุในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19. Journal of Roi Kaensarn Academi 2564;6(11):288-302.

Tarsitani L, Pinucci I, Tedeschi F, Patane M, Papola D, Palantza C, et al. Resilience of people with chronic medical conditions during the COVID-19 pandemic: a 1-year longitudinal prospective survey. BMC Psychiatry 2022;22(1):633.

Chen LK. Older adults and COVID-19 pandemic: resilience matters. Arch Gerontol Geriatr2020;89:104124. doi: 10.1016/j.archger.2020.104124.

Nutbeam D. The evolving concept of health literacy. Soc Sci Med 2008;67(12):2072-8.

Wagnild GM, Young HM. Development and psychometric evaluation of the resilience scale. J Nurs Meas 1993;1(2):165-78.

Faul F, Erdfelder E, Buchner A, Lang AG. Statistical power analyses using G*Power 3.1: tests for correlation and regression analyses. Behav Res Methods 2009;41(4):1149-60.

สถาบันประสาทวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. แบบทดสอบสภาพสมองเบื้องต้น ฉบับภาษาไทย MMSE-Thai 2002. กรุงเทพฯ: สถาบันประสาทวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข;2557.

Charlson ME, Pompei P, Ales KL, MacKenzie CR. A new method of classifying prognostic comorbidity in longitudinal studies: development and validation. J Chronic Dis 1987;40(5):373-83.

ทิฏฐิ ศรีวิสัย, วันเพ็ญ ภิญโญภาสกุล, วิชชุดา เจริญกิจการ. ความสัมพันธ์ระหว่างอายุ ดัชนีมวลกาย และโรคร่วมกับการเกิดภาวะการตอบสนองการอักเสบทั่วร่างกายในผู้ป่วยที่มีการติดต่อในระบบทางเดินหายใจที่ห้องฉุกเฉิน. รามาธิบดีพยาบาลสาร 2558;21(2):186-98.

คณะกรรมการพัฒนาเครื่องมือคัดกรองและประเมินสุขภาพผู้สูงอายุ. คู่มือการคัดกรองและประเมินสุขภาพผู้สูงอายุ พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: กรมอนามัย; 2564.

ธนะวัฒน์ รวมสุก, ศุภลักษณ์ พื้นทอง, ประภัสสร ธรรมเมธา, นงนุช วงศ์สว่าง, นพวรรณ ดวงจันทร์, ชลธิชา บุญศิริ, และคณะ. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความรอบรู้ทางสุขภาพในการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลสาธารณสุข 2565;36(1):39-52.

Choowattanapakorn T, Alex L, Lundman B, Norberg A, Nygren B. Resilience among women and men aged 60 years and over in Sweden and in Thailand. Nurs Health Sci 2010;12(3):329-35.

กัญชรีย์ พัฒนา, อนงค์นุช สารจันทร์, เอกลักษณ์ ฟักสุข, นันทวัน สุวรรณรูป, ประภา ยุทธไตร, อรพรรณ โตสิงห์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุที่อาศัยในแฟลตเคหะชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก 2564;22(3):488-97.

กรรณิกา อุ่นอ้าย, พนิดา ชัยวัง, พรภิมล กรกกฏกำจร, ดวงใจ ปันเจริญ. ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของผู้สูงอายุกลุ่มเสี่ยงต่อการเกิดภาวะสมองเสื่อมในชุมชนชนบทจังหวัดเชียงราย. พยาบาลสาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ 2565;49(1):200-12.