ผลของน้ำขิงกับระยะเวลาการเริ่มไหลของน้ำนมมารดาหลังคลอด

บทคัดย่อ

บทนำ: จากการสำรวจมารดาหลังคลอดโรงพยาบาลบุรีรัมย์ พบว่ามารดาหลังคลอด ร้อยละ 70 มีปัญหาว่าน้ำนมน้อย น้ำนมไม่พอ ซึ่งเป็นอุปสรรคในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ดังนั้นหากได้ แก้ปัญหาดังกล่าวได้จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ ผลสำเร็จการส่งเสริมในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มากขึ้นได้
วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพระยะเวลาเริ่มไหลของน้ำนมระหว่างมารดาหลังคลอดกลุ่มที่ ได้รับการพยาบาลปกติกับมารดาหลังคลอดกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลปกติร่วมกับทารดื่มน้ำขิง
สถานที่ทำการศึกษา: โรงพยาบาลบุรีรัมย์ หอผู้ป่วยสูติกรรมขั้น 1
วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาแบบกึงทดลอง (Quasi-experimental) คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจากหญิง หลังคลอดที่มาคลอดที่โรงพยาบาลบุรีรัมย์ ตั้งแต่ 1 มกราคม พ.ศ.2554 ถึง 31 มีนาคม พ.ศ. 2554 โดย คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) มีกลุ่มตัวอย่างจำนวนทั้งสิ้น 60 ราย แบ่งเปนกลุ่มทดลอง 30 ราย ดืมนำฃิงจำนวน 40 ซีซี ทุก 8 ชั่วโมง และกลุ่มควบคุม ได้รับการพยาบาลปกติ ประเมินระยะเวลาการไหลของนํ้านมทุก 3 ชั่วโมงจนนํ้านมเริ่มไหล
สถิติที่ใช้: ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Chi square test
ผลการศึกษา: พบว่าอายุของมารดาหลังคลอดกลุ่มควบคุมเฉลี่ย 24.33 ปีและกลุ่มทดลองอายุเฉลี่ย 25.36 ปี ดัชนีมวลกายของมารดาหลังคลอดกลุ่มควบคุมเฉลี่ย 30.75 และกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ย 30.25 และคะแนนเลขทังสองกลุ่ม ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ น้ำหนัก ทารกแรกคลอด กลุ่มควบคุมมีค่าเฉลี่ย 2,969 กรัม และกลุ่มทดลอง 2,899 กรัมระยะเวลาเริ่มไหลของน้ำนม พบว่าไม,แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในทั้งสองกลุ่ม
สรุป: กลุ่มที่ดื่มน้ำขิงมีระยะเวลาการไหลเริ่มต้นของน้ำนมไม่แตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับการ พยาบาลปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
คำสำคัญ: น้ำขิงการไหลของนำนม การบีบน้ำนม คะแนนแลช มารดาหลังคลอดความสำคัญและความ เป็นมาของปัญหา