ปริมาณสารทึบรังสีที่น้อยที่สุดที่สามารถใช้ในการตรวจ intravenous urography ในโรงพยาบาลศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปริมาณสารทึบรังสีที่น้อยที่สุดที่สามารถใช้ในการตรวจ intravenous urography รวมถึงเปรียบเทียบปริมาณสารทึบรังสีที่ใช้กับอัตราการแพ้สารทึบ รังสี
วิธีการศึกษา: ศึกษาย้อนหลังประวัติการประเมินผู้ป่วยก่อนการตรวจ intravenous urography การบันทึกสารทึบรังสีที่ใช้ และอุบัติการณ์การแพ้สารทึบรังสีในผู้ป่วยที่ส่งตรวจ intravenous urography ณ กลุ่มงานรังสีวิทยา โรงพยาบาลศรีสะเกษ ในระหว่าง 1 ตุลาคม 2547 ถึง 30 กันยายน 2548 จำนวน 503 ราย
ผลการศึกษา: ผู้ป่วยเป็นชาย 257 ราย หญิง 246 ราย อายุ ระหว่าง 3 เดือน - 89 ปี ผู้ป่วย ทุกรายมีค่า creatinine น้อยกว่า 2 mg% พบว่ามีผู้ป่วยที่ได้รับปริมาณสารทึบ รังสีมากกว่าปริมาณที่ควรได้ตามน้ำหนักจำนวน 44 ราย มีอัตราการแพ้สารทึบ รังสี 4.54% และผู้ป่วยที่ได้รับปริมาณสารทึบสีน้อยกว่าที่ควรได้ตามน้ำหนักมี จำนวน 346 ราย มีอัตราการแพ้ 3.76% ผู้ป่วยน้ำหนักน้อยกว่า 60 กิโลกรัม ได้รับการฉีดสารทึบรังสีน้อยกว่าที่ควรได้ตามน้ำหนัก 1-15 ml. และผู้ป่วยที่น้ำหนักมากกว่า 60 กิโลกรัม ได้รับการฉีดสารทึบรังสีในปริมาณน้อยกว่าที่ควรได้ตามน้ำหนัก 16-35 ml.
สรุป: ในผู้ป่วยที่มีภาวะการทำงานของไตปกติการใช้ปริมาณสารทึบรังสีในปริมาณน้อยกว่าที่ควรได้ตามน้ำหนัก หรือน้อยกว่า 1 ml./kg. ก็เพียงพอต่อการวินิจฉัย สามารถลดต้นทุนและอุบัติการณ์ของการแพ้สารทึบรังสีมากกว่าการใช้ปริมาณ สารทึบรังสีที่มากกว่าปริมาณที่ควรได้ตามน้ำหนัก