Perinatal Mortality at Sisaket Hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Background: Perinatal mortality is an important health index which represents the efficiency of antenatal and neonatal care. The previous studies revealed the perinatal mortality rate of developing countries including Thailand was still higher than that of developed countries. Moreover, most causes of perinatal death are preventable.
Objective: To identify perinatal mortality at Sisaket Hospital from 1 October 2002 to 30 September 2005.
Setting: Obstetric and Gynecological department and pediatric department, Sisaket Hospital.
Research Design: Retrospective descriptive study.
Method: Perinatal dead data were collected from maternal chart and neonatal chart.
Results: From 1 October 2002 to 30 September 2005 there were 11,806 births in Sisaket Hospital while 11,684 neonates were alive. There were 122 stillbirths with the rate of 10.33 per 1,000 births and 72 early neonatal deaths with the rate of 6.16 per 1,000 live births. The perinatal mortality rate was 16.43 per 1,000 births. The causes of perinatal death were macerated stillbirth (41.2%), congenital malformations (23.7%), conditions associated with immaturity (15.0%), perinatal asphyxia (13.4%) and specific conditions (6.7%).
Conclusion: Perinatal mortality rate at Sisaket Hospital from 1 October 2002 to 30 September 2005 was 16.43 per 1,000 births which was higher than the target in the ninth national economical and social development plan. Good caring during pregnancy, labouring and newborn babies are highly recommended to be implemented for preventing perinatal mortality.
Keywords: Mortality
Article Details
References
2. ประทักษ์ โอประเสริฐสวัสดิ์ และกำแหง จาตุรจินดา. การตายของทารกปริกำเนิด. ใน : ประทักษ์ โอประเสริฐสวัสดิ์, วินิต พัวประดิษฐ์ และสุรศักดิ์ ฐานีพานิชสกุล, บรรณาธิการ .สูติศาสตร์รามาธิบดี 1. นิพนธ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โฮสิสติก พับลิชชิ่ง ; 2539 : หน้า 61-86.
3. ธราธิป โคละทัต. การเสียชีวิตของทารกแรกเกิด. ใน: มนตรี ตู้จินดา, วินัย สุวัตถี, อรุณ วงษ์จิราษฎร์, ประอร ชวลิตธำรง และพิภพ จิรภิญโญ, บรรณาธิการ. กุมารเวชศาสตร์ เล่ม 1. กรุงเทพฯ : เรือนแก้วการพิมพ์ ; 2540: หน้า 203-211
4. วิทยา ถิฐาพันธ์ และสายฝน ชวาลไพบูลย์. การตายของทารกปริกำเนิด. ใน : เยื้อน ตันนิรันดร, บรรณาธิการ. เวชศาสตร์มารดาและทารก. กรุงเทพฯ : สร้างสื่อและอุษาการพิมพ์ ; 2544 : หน้า 329-38.
5. Beischer, Norman A. Major Fetal Malformations and Perinatal Mortality Rates: the place of late terminations (editorial). Aust NZ J obstet Gynaecol 1995 ; 35(1) : 1-2.
6. ราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์แห่งประเทศไทย. สถิติหลักด้านอนามัยแม่และเด็ก: รายงานเบื้องด้น. สูติศาสตร์นรีเวชวิทยาสาร 2544 ;10:20-26.
7. ประพุทธ ศิริปุณย์.ทารกแรกเกิด คำจำกัดความและภาพรวมของปัญหา. ใน: วันดี วราวิทย์, ประพุทธ ศิริปุณย์ และสุรางด์ เจียมจรรยา, บรรณาธิการ. ตำรากุมารเวชศาสตร์ (ฉบับเรียบเรียงใหม่ เล่ม 2) กรุงเทพฯ: โฮลิสติก พับลิชชิ่ง ; 2540 : หน้า1-4
8. นลินี เดียววัฒนาวิวัฒน์. การตายปริกำเนิด ในโรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช พ.ศ. 2535-2537. วารสารแพทย์เขต 7. 2538 ;14: 24-32.
9. คณะกรรมการอำนวยการจัดทำแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 9 แผนพัฒนา สุขภาพ แห่งชาติ ในช่วงแผนพัฒนา เศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9 พ.ศ. 2545-2549. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับล่ง สินค้าและพัสดุภัณฑ์ ; 2544.
10. World Health Organization. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems. Tenth Revision.Geneva : WHO ; 1992.
11. J.S. Wigglesworth. Monitoring Perinatal Mortality A Pathophysiological Approach. Lancet 1980;2:684-6.
12. สมคิด สุริยเลิศ. การตายของทารกปริกำเนิด ในโรงพยาบาลศรีสะเกษ. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ 2540 ;12:31-39.
13. สมบูรณ์ สมหล่อ. อัตราตายทารกปริกำเนิด ในโรงพยาบาลพระปกเกล้า พ.ศ. 2535-2539. วารสารศูนย์การศึกษาแพทยศาสตร์คลินิก โรงพยาบาลพระปกเกล้า 2540;14:4-14.
14. Vilai Ratrisawadi, Sunthorn Horpaopan, Uraiwan Chotigeat, et al. Perinatal -Neonatal and Weight Specific Neonatal Mortality in Thailand in 1996 and Comparison with 1976 and 1986 : A Hospital Based study. J Med Assoc Thai 1998;81 (7)506-10.
15. Horpaopan S, Puaponh Y, Ratrisawadi V, et al. Perinatal Mortality at Childrens and Rajvithi Hospitals in 1983-1987. J.Med Assoc Thai 1993; 72(2): 119-29.
16. ปพันธ์ พิมุ. การตายปริกำเนิดที่สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี และ โรงพยาบาลราชวิถี พ.ศ. 2540. วิทยานิพนธ์ เพื่อวุฒิบัตรแสดงความรู้ความชำนาญใน การประกอบวิชาชีพเวชกรรม สาขากุมารเวชศาสตร์ สถาบันฝึกอบรม สถาบัน สุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี กระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร : สถาบันฯ ; 2541.
17. ประสงค์ วิทยภาวรวงศ์. การตายของทารกปริกำเนิดโรงพยาบาลเพชรบูรณ์ พ.ศ. 2535-2539. กุมารเวชสารก้าวหน้า 2541;5: 41-51.
18. วิชัย วัชรปรีชาสกุล. การตายของทารกปริกำเนิดในโรงพยาบาลนครปฐม. วารสารแพทย์เขต 7 2539;15:105-11.
19. เยื้อน ตันนิรันดร. หัตถการในการวินิจฉัยทารกก่อนคลอด. ใน : เยื้อน ตันนิรันดร, บรรณาธิการ. เวชศาสตร์ทารกในครรภ์. กรุงเทพมหานคร : โอเอส. พริ้นติ้งเฮาส์; 2540,หน้า 116-52.
20. เกรียงศักดิ์ จีระแพทย์. การดูแลระบบการหายใจในทารกแรกเกิด. กรุงเทพฯ : เรือนแก้วการพิมพ์; 2536.
21. ผการัตน์ แสงกล้า. การตายของทารกปริกำเนิดในโรงพยาบาลสุรินทร์. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ 2545;17:33-47.
22. นราธิป โคละหัต. Neonatal Resuscitation : Clues of Success. ใน : ธราธิป โคละหัต และสุนทร ฮ้อเผ่าพันธ์, บรรณาธิการ. Neonatology for Pediatricians. กรุงเทพฯ : พี.เอ.ลิฟวิ่ง ; 2542. หน้า 60-77.
