Clinical outcomes of the treatment of patients with fragility hip fractures at Buayai hospital
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Background: Hip fractures in the elderly caused by low-energy trauma are a common issue among older adults.
Objective: This study aimed to examine the clinical outcomes of treating patients with hip fractures resulting from low-impact trauma at Buayai Hospital.
Methods: This study is a retrospective cohort. The sample comprised medical records of patients with fragility fractures of the hip, treated in the Orthopedic Surgery Department of Buayai Hospital. The participants included both male and female patients aged 50 years and older, who received treatment between October 1st, 2019, and September 30th, 2023, totaling 97 individuals. The participants were categorized into two groups: 42 patients who underwent surgery within 72 hours and 55 patients who underwent surgery after 72 hours. Data were collected through the hospital’s database system, HosXP, by retrieving ICD-9 and ICD-10 codes (Femoral neck fracture, Pertrochanteric fracture femur; ICD-10 codes S7200-S7220). General data analysis involved frequency distribution, percentages, and means. Factors associated with treatment outcomes for hip fractures caused by low-impact trauma, at Buayai Hospital, were statistically analyzed using the independent t-test and Chi-square test.
Results: The study found that postoperative complications, particularly delirium, differed significantly between underwent surgery within 72 hours and underwent surgery after 72 hours (p<0.05). Regarding comparison of hospital length of stay, the group that underwent surgery within 72 hours had a significantly shorter duration (7.31±3.01) compared to the group that underwent surgery after 72 hours (11.78±4.75; 95% CI: -6.14 to -2.80,
p< 0.05).
Conclusion: In conclusion, early surgical intervention for hip fractures within 72 hours can reduce hospital stay duration and lower the incidence of postoperative complications.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Mattisson L, Bojan A, Enocson A. Epidemiology, treatment and mortality of trochanteric and subtrochanteric hip fractures: data from the Swedish fracture register. BMC Musculoskelet Disord 2018;19(1):369. doi: 10.1186/s12891-018-2276-3.
Veronese N, Maggi S. Epidemiology and social costs of hip fracture. Injury 2018;49(8):1458-60. doi: 10.1016/j.injury.2018.04.015.
World Health Organization. Fragility fractures. [Internet]. 2024 [cited 2024 Oct 1]. Available from:URL:https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/fragility-fractures.
Tan ST, Tan WP, Jaipaul J, Chan SP, Sathappan SS. Clinical outcomes and hospital length of stay in 2,756 elderly patients with hip fractures: a comparison of surgical and non-surgical management. Singapore Med J 2017;58(5):253-7. doi: 10.11622/smedj.2016045.
Yoryuenyong C, Jitpanya C, Sasat S. Factors influencing mobility among people post-surgery for hip fractures: A cross-sectional study. Belitung Nurs J 2023;9(4):349-58. doi: 10.33546/bnj.2759.
กองป้องกันการบาดเจ็บ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. Fall Data : ข้อมูลพลัดตกหกล้ม. [อินเตอร์เน็ท]. [สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2566]. ค้นได้จาก:URL: https://ddc.moph.go.th/dip/news.php?news=23567&deptcode=
Shu WB, Zhang XB, Lu HY, Wang HH, Lan GH. Comparison of effects of four treatment methods for unstable intertrochanteric fractures: A network meta-analysis. Int J Surg 2018;60:173-81. doi: 10.1016/j.ijsu.2018.11.011.
ทรงพล ตระกูลเงินไทย. ประสิทธิภาพของโครงการ Capture the Fracture ในการรักษากระดูกต้นขาหักบริเวณสะโพกแบบนอกเยื่อหุ้มข้อในผู้สูงอายุ. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ 2565;37(1);253–262.
Narayana SL, Kumar MA, Kumar VR. Intertrochanteric and subtrochanteric fractures outcome on surgery. IAIM 2016; 3(8): 228-235.
สดากาญจน์ เอี่ยมจันทร์ประทีป, หงษาวดี โยธาทิพย์. ปัจจัยทำนายวันที่เดินได้ครั้งแรกของผู้สูงอายุที่ได้รับการผ่าตัดกระดูกสะโพก. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย 2566;16(1):165-75.
Chang W, Lv H, Feng C, Yuwen P, Wei N, Chen W, et al. Preventable risk factors of mortality after hip fracture surgery: Systematic review and meta-analysis. Int J Surg 2018;52:320-8. doi: 10.1016/j.ijsu.2018.02.061.
พรธิดา ชื่นบาน, ธนาวรรณ แสนปัญญา, ทิพากร กระเสาร์. การพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้สูงอายุกระดูกสะโพกหักที่ได้รับการผ่าตัดผ่านช่องทางด่วน โรงพยาบาลแพร่. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข 2564;31(3):70-84.
Lizaur-Utrilla A, Gonzalez-Navarro B, Vizcaya-Moreno MF, Miralles Muñoz FA, Gonzalez-Parreño S, Lopez-Prats FA. Reasons for delaying surgery following hip fractures and its impact on one year mortality. Int Orthop 2019;43(2):441-8. doi: 10.1007/s00264-018-3936-5.
กังวาน พงษ์ดารา, วาทินี นาคบัว, อัญชัญ พามา. ผลของ Waiting time ในผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักจากภยันตรายชนิดไม่รุนแรงในโรงพยาบาลอุตรดิตถ์. HSCR 2563;38(1):13-25. DOI: https://doi.org/10.1016/hscr.v38i1.261469
กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. International statistical classification of diseases and related health problems. Thai modification (ICD-10-TM). ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 10. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : แสงจันทร์การพิมพ์ ; 2560.
Xiao F, Lu C, Zhao D, Zou Q, Xu L, Li J, et al. Independent Component Analysis and Graph Theoretical Analysis in Patients with Narcolepsy. Neurosci Bull 2019;35(4):743-55. doi: 10.1007/s12264-018-0307-6.
ปรีเปรม ศรีหล่มศักดิ์. ความชุก อัตราการป่วยตายและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยที่มีภาวะกระดูกข้อสะโพกหักในผู้สูงอายุของ โรงพยาบาลบึงกาฬ. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี 2567;32(1):71-83.
Daraphongsataporn N, Saloa S, Sriruanthong K, Philawuth N, Waiwattana K, Chonyuen P, et al. One-year mortality rate after fragility hip fractures and associated risk in Nan, Thailand. Osteoporos Sarcopenia 2020;6(2):65-70. doi: 10.1016/j.afos.2020.05.005.
Brauer C, Morrison RS, Silberzweig SB, Siu AL. The cause of delirium in patients with hip fracture. Arch Intern Med 2000;160(12):1856-60. doi: 10.1001/archinte.160.12.1856.
ธัญทัต เลื่องเลิศ. การศึกษาเปรียบเทียบอัตราการเสียชีวิตในปีแรก และภาวะแทรกซ้อนในผู้ป่วยกระดูกสะโพกหักจากภยันตรายที่ไม่รุนแรงที่ได้รับการผ่าตัดภายในระยะเวลา 72 ชั่วโมง และหลัง 72 ชั่วโมงในโรงพยาบาลโพธาราม. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน 2567;9(2):29-37.
