การตัดปากมดลูกเป็นรูปกรวยและการตรวจด้วยกล้องส่องขยาย ทางซ่องคลอดสำหรับผู้ป่วยที่มีผลการตรวจมะเร็งปากมดลูกผิดปกติ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลการตรวจทางพยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อปากมดลูกที่ได้จากการตดปาก มดลูกเป็นรูปกรวยและศึกษาเปรียบเทียบถึงความเข้ากันได้ระหว่างผลการตรวจ ทางเซลล์วิทยาและผลทางพยาธิวิทยาในผู้ป่วยที,มีผลการตรวจมะเร็งปากมดลูก ผิดปกติ หลังจากตรวจด้วยกล้องส่องขยายทางช่องคลอด และรักษาต่อโดยการกัดปากมดลูกเป็นรูปกรวย
รูปแบบการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง
วิธีการศึกษา: ทำการรวบรวมข้อมูลจากปนทึกทางการแพทย์ของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลสุรินทร์ด้วยเรื่องผลการตรวจมะเร็งปากมดลูกผิดปกติ และได้รับการ รักษาโดยการกัดปากมดลูกเป็นรูปกรวย ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม 2547 ถึง 30 มิถุนายน 2549 และได้ทำการรวบรวมผลตรวจทางเซลล์วิทยาและผลทาง พยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อปากมดลูกที่ได้จากผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยการตัดปากมดลูกเป็นรูปกรวย
ผลการศึกษา: จากผู้ป่วย 53 ราย ที่เข้าร่วมการศึกษา พบว่าร้อยละ 73.58 มีผลการตรวจ ทางพยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อปากมดลูกเป็นมะเร็งระยะก่อนลุกลามขั้นสูงเป็น อย่างน้อย และพบว่าร้อยละ 13.21 มีผลตรวจทางพยาธิวิทยาที่เข้าได้กับมะเร็ง ระยะลุกลาม ความเข้ากันได้ระหว่างผลการตรวจทางเซลล์วิทยากับผลทางพยาธิ วิทยาของชิ้นเนื้อปากมดลูกจะต่ำ หากผลตรวจทางเซลล์วิทยาเป็นมะเร็งระยะก่อนลุกลามขั้นต่ำ (ร้อยละ 40) แต่ความเข้ากันได้จะสูงหากผลตรวจทางเซลล์ วิทยาเป็นผลสงสัยและเป็นมะเร็งระยะก่อนลุกลามขนสูงเป็นอย่างน้อย (ร้อยละ 75)
สรุป: สำหรับผู้ป่วยที่มีผลการตรวจทางเซลล์วิทยาของปากมดลูกผิดปกติ การตรวจรักษาโดยใช้กล้องส่องขยายทางช่องคลอดและการกัดปากมดลูกเป็นรูปกรวยเป็น วิธีที่มีประสิทธิภาพ สมควรนำมาใช่ในการให้บริการผู้ป่วย โดยเฉพาะสถานพยาบาล หรือระบบสาธารณสุขที่มีทรัพยากรต่ำ