การตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้า (LEEP) ที่โรงพยาบาลชัยภูมิ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพี่อศึกษาประสิทธิภาพของการตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้า (LEEP) ในสตรีที่ตรวจ พบความผิดปกติของปากมดลูก โดยมีผลทางพยาธิวิทยาเป็น cervical intraepithelial neoplasia (CIN)
แบบวิจัย: การวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง
วัสดุและวิธีการ: ทำการศึกษาโดยทบทวนประวัติสตรีที่ได้รับการตรวจวินิจฉัยหรือรักษาโดยการ ตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้า (LEEP) จำนวน 88 ราย โดยใช้ยาชาเฉพาะที่ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างเป็นสตรีที่มีผลการตรวจ pap smear ผิดปกติ และได้รับการยืนยัน การวินิจฉัยจากชิ้นเนื้อที่ได้จากการตัดภายใต้ กล้องคอลโปสโคป ในช่วงเวลาตั้งแต่ 1 มกราคม 2546 ถึง 31 ธันวาคม 2547 โดยเก็บข้อมูลอายุ อาชีพ จำนวนการตั้งครรภ์ ข้อบ่งชี้ในการทำ LEEP และผลการตรวจทางพยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อที่ ได้จากการทำ LEEP จากแบบฟอร์มการบันทึก สำหรับการตรวจ และการรักษา โดย Colposcope/LEEP
ผลการศึกษา: จากการศึกษาพบว่าในผู้ป่วย 88 ราย ที่มารับการตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้า(LEEP) ในช่วงเวลาดังกล่าว มีอายุเฉลี่ย 41.5 ปี (18-68 ปี) พยาธิสภาพของปากมดลูกที่พบมากที่สุด คือ CIS พบ 51 ราย (58%) นอกจากนี้ยังพบ microinvasive squamous cell carcinoma 2 ราย (2.3%) invasive squamous cellcarcinoma 2 ราย (2.3%) และ invasive adenocarcinoma 1 ราย (1.1%) ซึ่งในผู้ป่วย 3 ราย ที่เป็น invasive carcinoma ได้ส่งตัวผู้ป่วยไปรับการรักษาต่อที่โรงพยาบาล มหาราชนครราชสีมา จากผลพยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อที่ได้จากการทำ LEEP ไม่พบเซลล์ผิดปกติที่ขอบชิ้นเนื้อทั้งหมด 52 ราย (59.1%) และพบเซลล์ผิดปกติที่ขอบชิ้นเนื้อ ทั้งหมด36ราย (40.9%) โดยในผู้ป่วยที่พบเซลล์ผิดปกติที่ขอบชิ้นเนื้อที่เป็น CIS 22 ราย ได้รับการรักษาต่อโดยการตัดมดลูก ผลพยาธิวิทยาพบรอยโรคที่เหลือ 9 ราย (40.9%) จากการศึกษาครั้งนี้ไม่พบภาวะแทรกซ้อนของการตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้าทุกราย
สรุป: การตัดปากมดลูกด้วยห่วงไฟฟ้า (LEEP) เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยในการรักษาสตรีที่มีความผิดปกติของปากมดลูกที่มีผลพยาธิวิทยาเป็น cervical intraepithelial neoplasia (CIN)