Effects of Ram Wong Conga Exercise on Physical Fitness Among Older Persons in Nakhon Ratchasima
Keywords:
Ram Wong Conga Exercise Program, Physical Fitness, Older personsAbstract
This quasi-experimental study of two-group with pre-test and post-test design aimed to examine effects of Ram Wong Conga exercise program on physical fitness among older persons in Nakhon Ratchasima. The study samples were consists of older persons who were able for independent self-care from Krapi and Srapaniod village, Nong Bua Sa-ad sub-district, Bua Yai district, Nakhon Ratchasima. Subjects were purposively selected by simple random sampling and were assigned into experimental (n=22) and control groups (n=22). The two groups were matched by gender and age. The experimental group participated in program that lasted 30 minutes per session, five times per week for 2 weeks, while the control group participated in regular exercise programs. The instruments used in this study were consisted of exercise video and exercise guide with Ram Wong Conga, health education and counseling plan, the demographic data recording form, and physical fitness test for older persons. Data were analyzed using descriptive statistics and hypotheses were tested by t-test. The results revealed that the mean score concerning the aspect of physical fitness after performing in program had significantly higher average scores of strength and endurance of the arm and leg muscles, flexibility of the shoulder (when right hand is on the top), flexibility of the back, hips, leg muscles and ability to balance and cardiovascular endurance at the significant level of p=0.05. Therefore, the exercise program can be used as a guideline in promoting health in the older persons.
References
World Health Organization (WHO). United States National Institute on Aging (US NIA) eds. Global Health and Aging; 2011. Available from: URL: http://www. who.int/ageing/publications/global_health/en.
United Nations. Department of Economic and Social Affairs. World Population Prospects: The 2010 Revision, Volume II-Demographic Profiles. UN; 2013.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. รายงานการสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: 2561.
World Health Organization (WHO). The world health report 2002: Reducing risks, promoting healthy life. Geneva: World Health Organization; 2002.
วิชัย เอกพลากร, วรรณี นิธิยานันท์, บัณฑิต ศรไพศาล, ปานเทพ คณานุรักษ์. การสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกายครั้งที่ 5. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข; 2559.
ฐิติมา ทาสุวรรณอินทร์. การพลัดตกหกล้มในผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 2559;5(2):119-31.
อมรรัตน์ เนียมสวรรค์, นงนุช โอบะ, สมบูรณ์ ตันสุภสวัสดิกุล. ผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิคโดยใช้ดนตรีโปงลางต่อสมรรถภาพทางกายและระดับความดันโลหิตของผู้สูงอายุความดันโลหิตสูง. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ. 2555;6(2):62-75.
หทัยชนก หมากผิน, วรรณนิศา ธนัคฆเศรณี, ทิพย์สุดา บานแย้ม, สัตพร เจริญสุข ทิพย์สิตา แก้วหนองเสม็ด. ผลของการออกกำลังกายแบบฟ้อนไทยทรงดำประยุกต์ต่อคุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุที่มีโรคความดันโลหิตสูงและเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมอง. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 2563;26(1):28-41.
พิมผกา ปัญโญใหญ่. การออกกำลังกายแบบแอโรบิคสำหรับผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ. 2555;35(2):140-8.
กัตติกา ธนะขว้าง, จันตนา รัตนวิฑูรย์. ผลของการรำไม้พลองมองเซิงเมืองน่านต่อสมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้สูงอายุหญิงที่ไม่ได้ออกกำลังกายเป็นประจำ. วารสารพยาบาลสาร. 2556;40(2):148-61.
Dogru-Huzmeli E, Fansa I, Cetisli-Korkmaz N, Oznur-Karabicak G, Lale C, Gokcek O, Cam Y. Dancing: More than a therapy for patients with venous insufficiency. Vascular. 2020 Jan 2:1708538119893534.
Roberts CK, Chen AK, Barnard RJ. Effect of a short-term diet and exercise intervention in youth on atherosclerotic risk factors. Atherosclerosis. 2007 Mar 1;191(1):98-106.
ปุณยวีร์ ประเสริฐไทย, จอม สุวรรณโณ, จิราภรณ์ สรรพวีรวงศ์. ผลของการออกกำลังกายขนาดความหนักปานกลางที่บ้านในการลดความดันโลหิตของผู้ที่มีภาวะความดันโลหิตเกือบสูง. Thai Journal of Nursing Council. 2012 Sep 11;25(4):80-95.
Riebe D, Ehrman JK, Liguori G, Magal M, American College of Sports Medicine, editors. ACSM's guidelines for exercise testing and prescription, 10th ed. Philadelphia, PA: Lippincot Williams & Wilkins; 2017.
Bandura A. Human agency in social cognitive theory. American psychologist. 1989 Sep;44(9):1175.
Burns N, Grove SK. The concepts of measurement. Burns N, Grove SK.(Eds). The practice of nursing research: Appraisal, Synthesis and Generation of Evidence, 6th ed. Philadelphia, PA: Saunders; 2009:319-41.
Cohen J. A power primer. Psychological bulletin. 1992 Jul;112(1):155.
Jitapunkul S, Kamolratanakul P, Chandraprasert S, Bunnag S. Disability among Thai elderly living in Klong Toey slum. Journal of the Medical Association of Thailand= Chotmaihet thangphaet. 1994 May;77(5):231-8.
การกีฬาแห่งประเทศไทย. การศึกษาสมรรถภาพของประชาชนไทยโดยการทดสอบสมรรถภาพอย่างง่าย, SATST สำหรับผู้สูงอายุ 60-89 ปี [อินเตอร์เน็ต]. สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา. 2546. เข้าถึงได้จาก: https://www.scribd.com/doc/78227047
นัยนา พิพัฒน์วณิชชา. ผลของโปรแกรมการป้องกันการหกล้มต่อการก้าวเดินและการทรงตัวของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชน [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย); 2549
สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา, กรมพลศึกษา. แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ 60-89 ปี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา; 2559
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. หลัก10.การดูแลตนเองของผู้สูงอายุ [อินเทอร์เน็ต]. 2561 [เข้าถึงเมื่อ 2561 มี.ค. 5]. เข้าถึงได้จาก http://www.thaihealth.or.th/Content/40299-หลัก%2010%20อ.%10.การดูแลตนเองของผู้สูงอายุ.html.
American College of Sports Medicine. ACSM's resource manual for guidelines for exercise testing and prescription. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins; 2012.
ปิยะภัทร เดชพระธรรม. การออกกำลังกายในผู้สูงอายุ. ใน: ประเสริฐ อัสสันตชัย, บรรณาธิการ. ปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในผู้สูงอายุและการป้องกัน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ยูเนี่ยนครีเอชั่น; 2556:399-424.
วิลาวัลย์ ตันติพงศ์วิวัฒน์. ผลของการออกกำลังกายแบบโนราบิกต่อความดันโลหิตสูงและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูง [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2553.
กัตติกา ธนะขว้าง, ผ่องใส กันทเสน, รัตนากร ยศอินทร์. การพัฒนาและทดสอบประสิทธิผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยการรำไม้พลองประยุกต์กับฟ้อนมองเซิงน่านต่อสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ. วารสารสภาการพยาบาล. 2555;27(2):81-93.
นัยต์ชนก ถิ่นจะนะ, ขนิษฐา นาคะ, ไหมไทย ศรีแก้ว. ผลของโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกายที่บ้านโดยใช้ยางยืดต่อสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุ.วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์. 2561; 38(2):70-8.
Nokham R, Panuthai S, Khampolsin T. Effect of square-stepping exercise on balance among older persons. Nurs J. 2016;43:58-68.
เกศินี แซ่เลา, วิชิต คนึงสุขเกษม. ผลของการออกกำลังกายด้วยการแกว่งแขน การเดิน และการเดินตามด้วยการแกว่งแขนที่มีต่อสุขสมรรถนะของผู้สูงอายุหญิง. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ. 2555;13(1):92-103.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 REGIONAL HEALTH PROMOTION CENTER 9 JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ประกฎในวารสารศูนย์อนามัยที่ 9 เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน บรรณาธิการ คณะผู้จัดทำ และศูนย์อนามัยที่ 9 นครราชสีมา (เจ้าของ) ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย ผู้เขียนต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
ผลการพิจารณาของกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิถือเป็นที่สิ้นสุด คณะบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการตรวจแก้ไขข้อความให้ถูกต้องตามหลักภาษาและมีความเหมาะสม
กองบรรณาธิการวารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์มิให้นำเนื้อหาใด ๆ ของบทความ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลการประเมินบทความในวารสารฯ ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการ อย่างเป็นลายลักษณ์อักษร และผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศูนย์อนามัยที่ 9
